neticelenir.

Hamilelik dermatozlarının diaqnostikası
Klinik simptomların nezereçarpan olmasına baxmayaraq, sepgilerin qeyri-spesifikliyi, onların bir çox deri xesteliklerinde de müşahide olunması hamilelik dermatozlarında düzgün diaqnozun qoyulmasını çetinleşdirir. Patologiyanın hamilelik dövründe yaranması, mikrob zedelenmelerinin elametlerinin aşkarlanmaması, sepgilerin merheleli inkişafı ve deride yayılması onun hestasion menşeli olmasına delalet edir. Aşağıdakı üsullar diaqnostik cehetden daha informativ sayılır:

Anticisimlerin miqdarının teyini. Atopik dermatitler üçün allergik reaksiyaların spesifik markeri sayılan IgE —nin miqdarının artması xarakterikdir. Hamilelerin herpesinde xestelerin qanında IgG4 anticisimlerinin seviyyesi yükselir, birbaşa immunoflüoressensiya zamanı bütün xestelerde bazal komplement 3-ün bazal membran boyunca yığılmasına rast gelinir, bezen bu hal IgG-nin toplanması ile müşayiet olunur. İFA-nın kömeyile pemfiqoide xas olan kollagen eleyhine anticisimler izlenilir.
Deri bioptatlarının müayinesi. Pemfiqoid ve polimorf dermatozlarda histoloji müayinelerin neticeleri daha informativ hesab edilir. Her iki hallarda dermanın ödemi, toxumaların infiltrasiyası, perivaskulyar iltihab müşahide olunur. Hamilelik herpesi üçün subepidermal qovuqcuq, polmorf dermatozlarda ise epidermal spongioz patoqnomik elamet sayılır. Hamilelerin atopik dermatiti ve qaraciyerdaxili xolestaz zamanı patohistoloji deyişiklikler az spesifik sayılır.
Qanın biokimyevi analizi. Mamalıq xolestazının standart diaqnostik üsulu piqment mübadilesinin müayinesi sayılır. Öd axımının pozulması neticesinde qanda öd turşularının yüksek seviyyesi aşkarlanır. Ağır gedişli dermatozlu hamilelerin 10-20%-de qanda bilirubinin miqdarı artır. 70% hallarda qaraciyer fermentlerinin, xüsusen ALT ve AST-nin aktivliyi yükselir. Hestasion dermatozların diger formalarında qanın biokimyevi göstericileri deyişilmez qalır.
Zedelenmenin bakterial ve göbelek menşeli olmasını istisna

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>