ekstirpasiyasından sonra bitişme xesteliyinin yaranma ehtimalı artır.
Kiçik çanaqda olan qansızmalar. Yumurtalığın apopleksiyası, uşaqlıqdan kenar hamilelik zamanı borunun partlaması neticesinde baş veren qanaxmalar bitişme prosesine tekan vere biler.
Endometrioz. Endometrioid töremelerin kiçik çanaq orqanları ve peritona yayılması fibrinoz birleşdirici toxuma menşeli qalınlaşmaların yaranmasını stimule edir.
Kiçik çanağın travmaları. Xesteliyin inkişafına qeza, hündürlükden yıxılma, istehsalat travmaları zamanı açıq ve qapalı zedelenmeler xesteliyin inkişafına getirib çıxaa biler.
Tedqiqatların neticelerine esasen 50%-den çox hallarda plastik pelvioperitonit 2 ve daha çox amillerin kompleks tesirinden yaranır. Patologiyanın formalaşmasında risk amilleri: invaziv ginekoloji müdaxileler, nizamsız cinsi heyat mühüm rol oynayır.

Kiçik çanaqda bitişmelerin patogenezi
Kiçik çanaqda bitişmelerin sebebleri
Travmatik zedelenmeler, çanaq orqanlarını örten peritonun keskin ve xroniki iltihabı zamanı regenerasiya prosesini stimule eden mediatorlar ifraz olunur. Bu prosesin helqelerinden birini fibrin sintez eden fibroblastların aktivleşmesi teşkil edir. Neticede fibrin lifleri yaxınlıqda yerleşen orqan ve toxumaları birleşdiririr. Bele reaksiya müdafie xarakteri daşıyaraq iltihab ocağının lokalizasiyasına yönelir. Massiv zedelenmeler ve xroniki iltihabi prosesler zamanı birleşdirici toxumanın eks rezorbsiyası pozulur, bu da çanaq orqanlarının seroz qişaları arasında berk bitişmelerin emele gelmesi ile neticelenir. Elece de peritonun sehifeleri berkiyir, uşaqlıq ve artımların hereketliliyi mehdudlaşır. Orqanların yerdeyişmesi zamanı bitişmeler gerilir, sinir ucları qıcıqlanır, xarakterik ağrı sindromu yaranır.

Kiçik çanaqda bitişmelerin tesnifatı
Plastik pelvioperitonitin klinik tesnifatı onun gediş xüsusiyyetlerine esaslanır. Patologiya aşağıdakı formalara tesnif edilir:

Keskin. Xestelik ifadeli klinik simptomatika – ağrı sindromu, heraret, tezyiqin enmesi,

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>