Pelvioperitonit – kiçik çanağın seroz örtüyünün (peritonun) lokal infeksion-iltihabi zedelenmesidir. Pelvioperitonitin inkişafı yüksek heraret, titretme, intoksikasiya, ifadeli ağrılı abdominal sindrom, qarında köp ve qarın divarı ezelelerinin gerginliyi ile tezahür edir. Diaqnoz ginekoloji baxış, USM, laparoskopiya, bakterioloji müayinenin neticelerine esasen qoyulur. Pelvioperitonitin müalicesi massiv mikrobeleyhine, infuzion terapiya, QUBŞ, immunokorreksiya, müalicevi punksiyaların aparılmasından ibaretdir. İrinli pelvioperitonit zamanı kolpotomiya, laparoskopiyanın tetbiqi, kiçik çanaq boşluğunun drenajlanması gösteriş hesab olunur.

Pelvioperitonit barede ümumi melumat
Pelvioperitonit kiçik çanaqda yerli iltihab reaksiyaları: mikrosirkulyasiyanın pozulması, damar keçiriciliyinin artması, fibrinogen, albumin, leykositlerin damarlardan kenara çıxması, seroz ve ya irinli ekssudatın yaranması ile xarakterize olunur. Zedelenmiş ocaqda histamin, serotonin, üzvi turşuların toplanması, hidroksil ve hidrogen ionlarının konsentrasiyasının artması baş verir. Peritonun endoteli distrofik deyişikliklere meruz qalır. Keskin iltihab neticesinde periton, bağırsaq ilgekleri, piylik, sidik kisesi, kiçik çanaq orqanları arasında bitişmeler formalaşır.

Pelvioperitonitin gedişi düz bağırsaq-uşaqlıq çuxurunda ekssudatın toplanması, duqlas-absesin formalaşması ile müşayiet oluna biler. Absesin serbest qarın boşluğuna açılması yayılmış peritonitin inkişafına getirib çıxarır. Pelvioperitonit bağırsaq çöpü, stafilokokk, qonokokk, xlamidiya, mikoplazma, viruslar, anaeroblar terefinden töredilir. Ekser hallarda patologiyanın etioagentleri mikrob assosiasiyaları şeklinde olur, bu zaman onun gedişi daha ağır şekil alır.


Pelvioperitonitlerin tesnifatı
Kliniki ginekologiyada iltihabi xestelikler fonunda yaranan ikincili ve infeksiyanın birbaşa kiçik çanaq boşluğuna düşmesi neticesinde inkişaf eden birincili pelvioperitonitler ayırd edilir.

Prosesin yerli yayılmasına esasen

[1] 2 3 ... 5 >>