yerleşmesi, gelişi, sıx birleşmesine ve s. sebeb olur. Bele hamilelerde ekser hallarda fetoplasentar çatışmazlıq ve dölün hipoksiyası elametleri müşahide edilir. Çapığın iri ölçüleri ve onun istmiko-korporal nahiyede yerleşmesi ciftin ayrılması, özbaşına düşük ve vaxtından evvel doğuş riskini artırır. Uşaqlıq divarının çapıqlı deyişikliklerinin en ağır fesadına doğuş zamanı uşaqlığın cırılması aiddir, bu da daxili hemorragiya, DDL-sindromu, hipovolemik şok ve çox zaman dölün antenatal ölümü ile neticelenir.

Uşaqlığın çapığının diaqnostikası
Diaqnostik merhelenin esas meqsedi çapığın veziyyetinin qiymetlendirilmesinden ibaretdir. Bele hallarda istifade olunan en informativ üsullar aşağıdakılardır:

Histeroqrafiya. Uşaqlığın çanaq boşluğunda deyişilmiş veziyyeti (adeten onun öne yerdeyişmesi), çapığa müvafiq nahiyede daxili sethin nazilmesi ve konturların kele-kötürlüyü çapıq toxumasının tam formalaşmamasını tesdiq edir.
Histeroskopiya. Çapıqlaşma zonasında miometriumun nazilmesinden xeber veren çökeklikler, birleşdirici toxumanın çox inkişaf etdiyi hallarda qalınlaşma qeyde alınır.
Ginekoloji USM. Çapıq toxuması nahamar ve fasileli konturlarla ferqlenir, miometrium adeten nazilir. Uşaqlığın divarında çoxsaylı hiperexogen töremeler müeyyen edilir.
Müayine prosesinde elde olunmuş neticeler növbeti hamileliklerin planlaşdırılması ve onun aparılma taktikasının tertibi zamanı nezere alınır. II trimestrin axırından etibaren bele hamilelerde her 7-10 günden bir uşaqlığın çapığına USM-nezaret aparılır. Dölün USM, plasentar qan dövranının doppleroqrafiyası meslehet görülür. Doğuş prosesinde çapığın cırılma tehlükesi yarandıqda xarici mamalıq müayinesinin kömeyile uşaqlığın forması ve onun yığılma aktivliyi qiymetlendirilir. Ultrases müayine çapıq toxumasınınn veziyyetini, miometriumun nazilmiş sahelerini ve ya onun qüsurlarını teyin edir. Dölü müşahide etmek üçün dopplerometriya ile USM ve kardiotokoqrafiya tetbiq olunur. Differensial diaqnostika düşük tehlükesi,

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>