ve induktorlar (insuline benzer böyüme faktoru-1 ve 2, β – transformasiyaedici böyüme faktoru, endotelial böyüme faktoru, damar – endotelial böyüme amili-A, angiogenin, fibroblastların böyüme amili -2) vasitesile miomanın böyümesinin tenzimini realizasiya edirler.


Miomatoz düyünlerin inkişafında deyişilmiş ezele qatının hüceyrelerinin mitotik aktivliyini ve hipertrofiyasını güclendiren, hüceyrearası matriksin hecmini artıran estrogenlerin seviyyesinin heddinden çox yükselmesi aparıcı rol oynayır.

Qadın orqanizminde olan endokrin deyişiklikler, orqanın travmaları (tez-tez tekrarlanan «aqressiv» cerrahi müdaxileler-abortlar, diaqnostik qaşınmalar) ve piylenme uşaqlığın miomasına (o cümleden interstisial) tekan vere bilir. İrsi meyllik-ana ve ya bacıda miomanın olması böyük ehemiyyet kesb edir. Miomanın rüşeymleri hele embriogenez dövründe miometriumun normal hüceyrelerinde çoxsaylı somatik aberrasiyalar neticesinde formalaşa ve menarxeden sonra yumurtalıqların yüksek aktivliyi fonunda inkişaf ede biler. Miomanın risk amillerine erken menarxe, sonsuzluq, hipofiz ve qalxanabenzer vezilerin disfunksiyası, etnik mensubiyyet (miomanın en yüksek tezliyine afro-amerikalı qadınlarda rast gelinir), stress halları aiddir.

İnterstisial mioma uşaqlığın miometrium qatında yerleşen saya ezele, birleşdirici toxuma lifleri ve damarlardan ibaret deqiq serhedleri olan, berk konsistensiyalı, yumru düyünden ibaret olur; ekser hallarda çoxsaylı olur. Miomatoz düyünler müxtelif böyüme süretine (sade ve proliferasiya edici) ve bununla elaqedar ferqli ölçülere malikdir. Ginekologiyada miomatoz düyünlerin ölçülerini hamileliyin müeyyen müddetlerinde uşaqlığın ölçüleri ile elaqelendirirler. İri hecmli miomalar zamanı uşaqlığın cisminin deformasıyası (asimmetriya, kürevari uşaqlıq), onun yığılma qabiliyyetinin pozulması müşahide olunur. Uşaqlıq boğazı, boynu ve fallopiya borularının uşaqlıq deliyi nahiyesinde yerleşen miomalara nisbeten uşaqlığın ön ve arxa divarında yerleşen

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>