Hemotransfuzion şok – qan komponentlerinin köçürülmesinin en tehlükeli ağırlaşmalarından biridir. Patoloji veziyyet zamanı eritrositlerin parçalanması neticesinde xestenin damarlarına toksiki maddeler ifraz olunur; psixoemosional oyanıqlıq, bel nahiyesinde ağrı, taxikardiya, arterial tezyiqin düşmesi, sarılıqla xarakterize olunur. Klinik menzere, qanın ümumi ve biokimyevi analizi, antiqlobulin testine esasen diaqnostika olunur. Müalice hemotransfuziyanın derhal dayandırılmasını ve simptomatik terapiya (eritrositlerin parçalanma mehsullarının xaric olunması, hedef orqanların funksiyalarının hissevi ve ya tam evezlenmesi) teleb edir.

Hemotransfuzion şok barede ümumi melumat
Hemotransfuzion şok – uyğunsuzluq reaksiyasının en ağır tezahürüdür. Nadir hallarda (bütün qan transfuziyalarının 7%-i) rastlanır, lakin köçürülmenin ağırlaşmaları arasında üstünlük teşkil edir (50% – 61,5%). Bu zaman letallıq müxtelif menbelere esasen 71,2%-e çata biler. Prosedur zamanı ve ya o bitdikden sonra 1-2 saat erzinde inkişaf edir. Şok elametleri, bir qayda olaraq, hemotransfuziya başladıqdan 30-45 deqiqe sonra meydana çıxır. Şok veziyyetinin inkişafı ve fatal sonlanma tehlükesi ile elaqedar transfuziya stasionar şeraitde hekim-transfuzioloq ve ya xüsusi telim keçmiş anestezioloq-reanimatoloq terefinden heyata keçirilir.

Hemotransfuzion şokun sebebleri
Patoloji veziyyetin başlıca yaranma sebebi pasiyent ve donor qanının uyğunsuzluğu hesab olunur. Buna göre de esas risk faktoru hemotransfuziya qaydalarının pozulması, transfuziyanı icra eden hekimin kifayet qeder ixtisaslaşmamasıdır. Hemotransfuzion şok aşağıdakı hallarda inkişaf edir:


Şok hemakonun hermetikliyi pozulduqda (o düzgün saxlanmadıqda ve ya plazmanın karantin müddetine riayet olunmadıqda) infeksiyalaşmış mühitin köçürülmesinden sonra da mümkündür. Edebiyyatda başqa allergik reaksiyalar, sistemli xestelikler, anamnezde uyğun olmayan komponentin köçürülmesi faktı olduqda hemotransfuzion ağırlaşmanın inkişafının

[1] 2 3 ... 6 >>