çıxdıqda laborator diaqnostika, hematoloq ve transfuzioloq konsultasiyası aparılır. Esas müayine metodları aşağıdakılardır:

Reanimasiya şeraitinde keskin veziyyet def olunana qeder her saat EKQ monitorinq aparılır. Differensial diaqnostika başqa etiologiyalı keskin böyrek zedelenmeleri ve massiv hemotransfuziya sindromu ile aparılır. Birinci klinik halda hemotransfuziya ve şokun inkişaf vaxtı; ikincide ise Kumbs sınağı ve köçürülmüş mühitin hecmi başlıca rol oynayır. Massiv hemotransfuziya sindromu ve şok oxşar patogeneze ve müalice prinsiplerine malikdir; müalicenin ilk gününde differensiasiya teleb etmir. Bu diaqnozlar bir çox hallarda retrospektiv qoyulur.

Hemotransfuzion şokun müalicesi
Uyğunsuzluğa şübhe olduqda hemotransfuziya derhal dayandırılmalı ve infuzion terapiya başlanmalıdır. Müalice reanimatoloqun kontrolu altında ve transfuzioloqun iştirakı ile reanimasiya ve intensiv terapiya şöbesinde heyata keçirilir. Esas tedbirler toksik maddelerin xaric olunmasının süretlenmesine, homeostazın desteklenmesine; ehtiyac olduqda heyati funksiyaların protezleşdirilmesine (süni şekilde korreksiyasına) yönelir. Merkezi venaların kateterizasiyası mütleqdir. Derman terapiyası aşağıdakılardan ibaretdir:


Evezedici terapiya gösterişlere esasen ciddi şekilde aparılır. Plazmaferez şokun yalnız birinci merhelesinde effektlidir. Bu merhelede antigen-antitel kompleksinin yeridilmesi böyreklerin qorunması üçün kifayet edir. Hemodializ böyreklerin derin disfunksiyası zamanı elektrolit balansının korreksiyası ve toksinlerin eliminasiyası meqsedile istifade olunur. Başqa hedef orqanların preventiv müdafiesi oksigenoterapiyanın (oksigenin insuflyasiyasından ağciyerlerin süni ventilyasiyasına qeder) vaxtında aparılması, orqanların energetik telebatının azaldılması (derman koması) ve simptomatik terapiyadan ibaretdir.

Hemotransfuzion şokun proqnoz ve profilaktikası
Hemotranfuzion şokun proqnozu qeyri-kafidir. Elillik, xroniki böyrek çatışmazlığı sağ qalmış

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>