qulaqlarda ağrı, konduktiv tipli eşitme zeifliyi yaranır. Burunla teneffüs mümkün olmadığından xeste ağızla nefes almağa mecbur olur. Bu sebebden ağız daima açıq veziyyetde qalır. mümkün olmur. Xoanaların obturasiyası neticesinde qapalı rinolaliya meydana çıxır.

Xesteliyin gecikmiş merhelelerinde xroniki hipoksiya sebebinden nevroloji pozğunluqlar inkişaf edir – uşaq süst ve apatik olur, onun diqqet ve konsentrasiyası pozulur. Xestelerde «adenoid üz» müşahide edilir: sert damaq hündür ve dar olur, ağız suyunun ifrazı artır. Hemçinin üst çene deformasiyalaşır – yuxarı kesici dişler öne çıxır, neticede burun-dodaq büküşleri hamarlaşır, dişlem deyişir.

Adenoiditin ağırlaşmaları
Adenoiditin ağırlaşmaları patogen mikrofloranın irin kütleleri ile birge burun boşluğuna, traxeobronxial ağac boyunca aşağıya doğru yayılması ile bağlıdır. Bununla elaqedar xroniki rinosinusit, faringit, laringit, traxeobronxit, pevmoniya inkişaf edir. 5 yaşa qeder retrofarengeal absesin formalaşa riski müşahide olunur. Uzunmüddetli rinoreya burun dehlizinin ekzemasına ve bu nahiyenin diger dermatoloji zedelenmelerine sebeb olur. Eşitme borularının udlaq deliyinin tutulması ile müşayiet olunan boru badamcıqlarının iltihabı yevstaxit, irinli orta otit ve eşitme funksiyasının ağır pozğunluqlarına getirib çıxarır. Baş beynin uzun süren oksigen aclığı uşağın psixi inkişafının lengimesi, davamlı nevroloji elametlerle özünü büruze verir.


Adenoiditin diaqnostikası
Diaqnoz anamnestik melumatlar, uşaq ve valideynlerin şikayeti, fizikal ve instrumental müayine üsullarının neticelerine esasen qoyulur. Laborator testler kömekçi üsul olub, xesteliyin etiologiyasının deqiqleşdirilmesine ve terapevtik taktikanın düzgün seçilmesine şerait yaradır. Adenoiditin diaqnostikasında aşağıdakı üsullardan istifade olunur:

Fizikal müayine. Ümumi baxış zamanı otolarinqoloq pasiyentin ses tembri ve danışığına, burun teneffüsünün xarakterine diqqet yetirir. Qapalı rinolaliya, burun teneffüsünün

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>