Adenoidler – burun-udlaq badamcığının limfoid toxumasının patoloji böyümesidir. Adeten 3-10 yaşlı uşaqlarda aşkar edilir. Patologiya serbest burun teneffüsünün çetinleşmesi, yatarken xoruldama, rinolaliya (burunda danışma), rinoreya ile müşayiet olunur. Adenoidler zökem ve orta qulağın iltihabının tez-tez baş vermesi, eşitmenin zeiflemesi, sesin deyişmesi, nitqin aydın olmaması, inkişafın lengimesi, anomal dişlemin formalaşmasına sebeb olur. Diaqnoz farinqoskopiya, rinoskopiya, burun-udlağın rentgenoqrafiyası, endoskopik müayinesinin neticelerine esasen qoyulur. Adenoidlerin cerrahi yolla aradan qaldırılmasından (adenotomiya, kriodestruksiya) sonra residivleşme ehtimalı inkar edilmir.

Adenoidler barede ümumi melumat
Xestelik 3-7 yaşlı uşaqların 5-8%-de aşkarlanır. Qızlar ve oğlanlar arasında patologiyanın yayılma tezliyi demek olar ki, eyni olur. Yuxarı yaş qrupuna aid olan uşaqlarda adenoidlere az rast gelinir. 15 yaşdan sonra burun-udlaq badamcığının hipertrofiyası nadir hallarda müşahide olunur.

Qida, su ve hava ile beraber ağız boşluğuna külli miqdarda mikrob daxil olur. Udlaqda yerleşen limfoid toxuma (badamcıqlar) infeksiyanın daxile yayılmasının qarşısını alaraq, insan orqanizmini patogen mikroorqanizmlerden qoruyur. Badamcıqlar udlaq helqesi (Valdeyr-Piroqov helqesi) emele getirir. Burun-udlaq badamcığı udlaq helqesinin terkibine daxil olmaqla burun-udlaq tağında yerleşir. Badamcıq uşaqlarda yaxşı inkişaf edir, yaş artdıqca kiçilir, ekser hallarda tamamen atrofiyalaşır.


Adenoidlerin sebebleri
Endokrin ve limfa sisteminin quruluş pozğunluqları (limfatik-hipoplastik diatez) ile elaqedar burun-udlaq badamcığının hipertrofiyasına irsi meyllik mövduddur. Bu tip anomaliyalı uşaqlarda adenoidlerle yanaşı çox zaman qalxanabenzer vezinin funksiyasının azalması müşahide olunur. Vezinin hipofunksiyası apatiya, ezginlik, şişkinlikle tezahür edir.

Adenoidin risk amillerine qidalanma rejiminin pozulması (izafi qidalanma) ve bir sıra virusların toksiki

[1] 2 3 4 >>