tesiri aiddir. İkincili iltihab ve adenoidlerin böyümesi uşaq infeksion xestelikleri: göy öskürek, qızılca, skarlatina ve difteriyadan sonra inkişaf ede biler.

Adenoidlerin tesnifatı
Adenoidlerin 3 böyüme derecesi ayırd edilir:

Adenoidlerin elametleri
Adenoid üçün fasileli ve ya daimi burun tutulmaları, selikli ifrazat xarakterikdir. Uşaq ağzı açıq veziyyetde yatır. Teneffüsün çetinleşmesi ile elaqedar uşağın yuxusu sethi ve narahat olur, xorultu ile müşayiet edilir. Uşaqlar qorxulu yuxular görür. Yatarken dil kökünün udlağın arxa divarına yerdeyişmesi neticesinde boğulma tutmaları baş vere biler.

İri ölçülü adenoidler zamanı fonasiya pozulur, rinolaliya meydana çıxır. Yevstax borularının delikleri hipertrofiyalaşmış adenoidlerle örtüldüyünden eşitme zeifleyir. Uşaqlarda diqqet ve konsentrasiya pozulur. Adenoidleri ehate eden yumşaq toxumalarda (arxa damaq qövsleri, yumşaq damaq, burun balıqqulaqlarının selikli qişası) durğun hiperemiya inkişaf edir. Neticede teneffüs problemi daha da derinleşir, tez-tez tekrarlanan rinitler xroniki kataral formaya keçir.

Adenoid toxumasının böyümesi bir çox hallarda adenoiditle (adeoidlerin iltihabı) ağırlaşır. Adenoiditin keskinleşmesi zamanı ümumi qeyri-spesifik infeksiyanın elametleri (zeiflik, beden heraretinin yükselmesi) izlenilir. Adenoidler, xüsusen adenoidit regionar limfa düyünlerinin böyümesi ile müşayiet olunur. Xesteliyin uzunmüddetli gedişi üz skeletinin normal inkişafını pozulmasına getirib çıxarır. Aşağı çene daralır ve uzanır. Sert damağın formalaşmasının pozulması ile bağlı dişlem anomaliyaları müşahide olunur. Uşaqlarda spesifik üz quruluşu – «adenoid üz» yaranır.

Аdenoidler teneffüs mexanizmine tesir ede biler. Hava axını burun boşluğundan keçerken nefesalma ve nefesvermenin reflektor formalaşması baş verir. Bu sebebden insan burunla ağıza nisbeten daha derinden nefes alır. Ağızla uzunmüddetli teneffüs ağciyerlerin ventilyasiyasının cüzi, lakin kompensasiya olunmayan çatışmazlığına getirib

<< 1 [2] 3 4 >>