müddet sükut oldu sonra Qemer söhbete başladı:
- Demeli sen, mühendissen. Düzdür?
Malik eyniyle barmaqlarını bir birine toxunduraraq fikrini cemlemeye çalışırdı. Qemerin aniden verdiyi sual onu çaşdırdı. Sonra özünü toparlayaraq dedi:
- He, kompyuter mühendisi. Sen de bialogiya müellimesi, eledir?
- He eledir.. Sanki Malik 10 yaşlı balaca uşaqdır. Bu deqiqe anasını görmese ağlayıb onu haraylayacaq. Amma o balaca uşağın Qemere baxışları, onu qelben, ruhen sevdiyini ve başqa kimseni görmediyini hayqırırdı. Bu hal Qemerin merhemetli olan duyğularını yerinden terpetdi ve onun temiz qelbini riqqete getirdi. "Onunla heyat gözel yaşanar" kimi düşüncelere qapıldı. Belece 1 saat keçdi. Çox danışmasalar de Qemer Malikden sıxılmadı.
Eve gelende artıq saat 12:35 idi. Soyuq Qemerin içine işlemişdi. İçeri keçib paltosunu çıxaraq celd sobanın yanına geldi. Anası süfre hazırlayırdı. Stolun üzerinde çörek, kartof qızartması ve Qemerin en sevdiyi yemek olan dovğa var idi. Stola yaxınlaşıb dovğadan bir qaşıq yedi. Lezettinden gözlerine işıq geldi. Sonra metbexe keçerek anasını sesledi:
- Fatma ana, men geldim
Elinde terevez tutmuş Fatma qızını görcek gülümsedi:
- Ne vaxt geldin?
- Ele indice geldim ve qarnım o qeder acdır ki, bu deqiqe bütün dovğanı yeye bilerem- deyib anasının istiden qızarmış yanağından öpdü.
Fatma Qemerin nevazişine gülümseyerek elindeki terevezi boşqaba qoyub dedi:
- Bes Malikle yemediniz?
- Fatma ana, Malikle sadece çay içdik. Mence ilk görüş üçün bu kifayetdir.
- He qızım eledir. Sen Maliki beyendin? Men isteyirem her şey üreyince olsun. Maliki uşaq yaşlarından tanıyıram qızım, o biraz qüsurlu görünse de çox necib ve zekalı oğlandı.
Qemer gözü pencereye qonan ve derhal eriyen qar deneciyine ilişdi. Uşaq vaxtı anasının ona dediyi sözleri xatırladı.( Her qar deneciyini göyden yere melek endirir).. Sonra düşüncelerden ayrılıb anasının verdiyi sualı cavabladı:
- He Fatma ana, beyendim
- Eledirse biraz gözle gelirem- deyen Fatma metbexden çöle

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>