merhelede absesleşen pnevmoniyanın özü inkişaf edir. Bu simptomatika intoksikasiya elametlerinin (titreme ile müşayiet olunan 40°С-e qeder hipertermiya, adinamiya ve anoreksiya) ve teneffüs çatışmazlığının (teneffüs aktında kömekçi ezelerin inkişafı ile tengnefeslik, sianoz) artması ile müşayiet olunur. Bu zaman ağciyer toxumasında artıq mikroabsesler formalaşdığından çürüntülü qoxusu olan, bezen qanla qarışan belğem qeyd olunur. Xeste adinamikdir, tormozlanmışdır; deri örtükleri solğun-boz renglidir; huşun pozulması qeyd oluna biler. Xesteliyin sonrakı inkişafında ağciyer absesi meydana çıxır. Bu patologiya öz gedişinde irinliyin formalaşması ve drenajı merhelelerine ayrılır.

Absesleşen pnevmoniyanın ağırlaşmaları
Absesleşen pnevmoniyanın ağırlaşmış, gecikmiş sonlanmalarına plevranın empieması, piopnevmotoraks, mediastinit aid edilir. İnfeksiyanın metastazlaşması ve generalizasiyası bakterial perikardit, irinli artrit, sepsisin ve s. inkişafına getirib çıxarır. Bronxun hissevi ve ya tam obstruksiyasının neticesi ağciyer atelektazı ola biler. Damarların eroziyalaşdıqda ağciyer qanaxması riski mövcuddur. Septik pnevmoniyanın hedden artıq şiddetli ve ağır gedişinde intensiv terapiya teleb eden poliorqan çatışmazlığı inkişaf ede biler.

Absesleşen pnevmoniyanın diaqnostikası
Obyektiv göstericiler teneffüsün zeiflemesi, perkutor sesin qısalması, yaş xırıltıların olması, taxipnoe, taxikardiya ile xarakterize olunur. Qan analizinde güclü sistemli iltihab (güclü leykositoz, EÇS-in ve CRZ-ın yükselmesi) elametleri teyin olunur. Diaqnozun qoyulmasında esas rolu rentgenoloji müayinelerin neticeleri oynayır. Bununla yanaşı, ağciyerlerin standart rentgenoqrafiyası pnevmonik infiltrasiya fonunda kiçik boşluqlu töremeni hemişe aşkarlaya bilmir. Buna göre de absesleşen pnevmoniyaya şübhe olduqda meqsedyönlü şekilde döş qefesinin KT-i aparılır. Ağciyer absesi formalaşdıqda şekillerde qalın divarlı, boşluqlu töreme, onun içerisinde xarakterik seviyyede maye ve qaz müeyyen

<< 1 2 [3] 4 5 >>