Ağciyer adenokarsinoması – vezili epitelin maliqnizasiyası ile özünü gösteren bronxopulmonal xerçengin histoloji variantıdır. Xesteliyin patoqnomonik klinik elameti öskürek zamanı böyük miqdarda belğemin xaric olmasıdır; hemçinin qanhayxırma, döş qefesinde ağrılar, tengnefeslik, limfa düyünlerinin böyümesi, subfebril temperatur müşahide olunur. Şiş prosesi şübhesini ağciyerlerin rengenoqrafiyası ve KT-i, bronxoskopiyanın neticeleri doğura biler; lakin diaqnozun tesdiqlenmesi yalnız materialın morfoloji müayinesinden sonra mümkündür. Ağciyer adenokarsinomasının merhelesinden asılı olaraq cerrahi müalice, kimyaterapiya, şüa terapiyası ve ya onların kombinasiyası heyata keçirilir.

Ağciyerlerin adenokarsinoması barede ümumi melumat
Ağciyer adenokarsinoması alveol ve bronxların vezili strukturlarından inkişaf eden bedxasseli yenitöremedir. Adenokarsinoma ağciyer xerçenginin en tez-tez rastlanan morfoloji növüdür ve pulmonologiyada 35-40% hallarda diaqnostika olunur. Bu histoloji forma 60 yaşdan böyük kişiler arasında daha çox yayılmışdır. 70% hallarda yenitöremeler kiçik bronxların bazal hüceyrelerinden inkişaf edir ve periferik lokalizasiya olunur; çox nadir hallarda iri bronxların selik ifraz eden vezilerinden törenir ve merkezde yerleşir. Ağciyerlerin adenokarsinoması süretle proqressivleşmeye meyillidir; müalice olunmadıqda yarım il erzinde ölçüleri iki defe arta biler.

Ağciyerlerin adenokarsinomasının sebebleri
Ağciyerlerin başqa bedxasseli şişlerinden ferqli olaraq adenokarsinoma riski aktiv siqaretçekme müddetinden heç bir şekilde asılı deyil. Siqaret çekmeyen pasientlerde şiş, adeten, üzvi pnevmoskleroz fonunda inkişaf edir. Başqa risk faktorlarına siqaret tüstüsü, tozlar, radon, müxtelif uçucu kanserogen maddelerle passiv teneffüs aiddir. Pnevmokoniozlar, bir sıra hallarda asbestoz ağciyer adenokarsinoması riskini 10 defelerle artırır.


Vezili şişlerin etiologiyasında bronx epitelini zedeleyen, DNT-nin strukturunun pozulması ve protoonkogenlerin

[1] 2 3 4 >>