ve toplanmasına getirib çıxarır. Bu zülallar kalsium duzları ile birleşir ve mikrolit (0,3 – 2 mm ölçüde konkrement) emele getirir. Alveolun menfezi yarıya qeder ve daha çox mikrokonkrementlerle dolur. Proses tedricen bütün ağciyer parenximasını zedeleyir. Ağciyerler daş kimi berk ve ağır olur. Alveolyar qan dövranı ve qazlar mübadilesi pozulur. Teneffüs çatışmazlığı inkişaf edir.

Patomorfoloji müayineler zamanı bazal ve orta şöbelerde ağciyer toxumasının sıxlığının yükselmesi aşkarlanır. Bezen ağciyerlerin çekisi 4 kiloqrama çata biler. Alveol ve bronxiolların menfezinde mürekkeb konsentrik quruluşlu mikrolitler aşkar olunur. Kiçik konkrementlerin terkibinde kalsium karbonatlar ve fosfatlar, mençinin maqnezium, sink, natrium, mis ve başqa mikroelementler aşkarlanır. Ağciyerlerin interstisial toxumasında fibroz elametleri müeyyen olunur.

Alveolyar mikrolitiazın tesnifatı
Alveolyar mikrolitiaz xroniki, proqressivleşmeye meyilli olmayan gedişata malikdir. Xesteliyin simptomları mikrolitlerin ağciyer alveollarında toplanması ve pasientin orqanizminin kompensator imkanlarının tükenmesi neticesinde meydana çıxır ve ağırlaşır. Patoloji proses merheleli gedişata malikdir. Xesteliyin aşağıdakı merheleleri ayırd edilir:

I merhele. Mikrolitler emele gelir. Bu merhelede mikrolitiaz simptomsuz gedir. Ağciyerlerin profilaktik rentgenoloji müayinesinde rentgenoloji elametler aşkar oluna biler.
II merhele. Orqanizmin rezervleri hesabına hissevi kompensasiya olunan teneffüs pozulması meydana çıxır.
III merhele. Ağciyer üreyi formalaşır, ağciyer-ürek dekompensasiyası başlayır.
Alveolyar mikrolitiazın simptomları
Ağciyer mikrolitiazı uzun müddet gizli gedir. Başlanğıcda xesteliyin elametleri zeif tezahür edir. Ağciyer patologiyasının ilk klinik tezahürlerinden biri tengnefeslikdir. Mikrolitiazın başlanğıc merhelelerinde bu simptomlar yalnız fiziki yüklenme zamanı (qaçış, pillekanla qalxdıqda) meydana çıxır. Xesteliyin proqressivleşme prosesinde tengnefeslik artır,

<< 1 [2] 3 4 5 >>