AT düşür. Üçüncü – preterminal fazada teneffüs merkezinin aktivliyinin qısamüddetli dayanması baş verir: apnoe epizodları yaranır, arterial tezyiq düşür, refleksler itir, huşun itirilmesi ve koma inkişaf edir. Asfiksiyanın sonuncu – dördüncü fazasında aqonal teneffüs, qıcolmalar müşahide olunur; nebz ve AT teyin olunmur; qeyri-iradi sidikifrazı, defekasiya ve eyakulyasiya mümkündür. Hamilelerde spontan abort baş vere biler.

Asfiksiya, adeten, medecik fibrilyasiyası, ağciyer ve beyin ödemi, travmatik şok, anuriya ile fesadlaşır. Pasiyentin ölüm sebebi teneffüs merkezinin iflicidir. Keskin inkişafında ölüm 3-7 deqiqe sonra baş verir. Gecikmiş dövrde asfiksiyadan sonra sağ qalmış pasiyentlerde aspirasion pnevmoniya, ses tellerinin parezi, müxtelif növ amneziyalar, emosional statusun deyişilmesi (oyanıqlıq, laqeydlik), intellektin demensiyaya qeder zeiflemesi müşahide oluna biler.

Tedricen inkişaf eden asfiksiya zamanı (bir neçe saat ve gün erzinde) zererçeken gövdeni öne eyerek oturur, boynunu öne uzadır; ağzını geniş açaraq heriscesine havanı udur, bir sıra hallarda dilini bayıra çıxarır. Deri, adeten, solğun olur, dodaqlar ve dırnaqlarda akrosianoz nezere çarpır; xestenin üzünde ölüm hissi eks olunur. Dekompensasiya zamanı asfiksiya yuxarıda qeyd olunmuş gedişata malik olur.

Asfiksiyanın diaqnostikası
Keskin hallarda ve sebebi melum olduqda asfiksiyanın diaqnostikası çetinlik töretmir. Pasiyentin huşu yerinde olduqda o öz şikayetlerini (başgicellenme, tengnefeslik, gözlerin qaralması) deye biler. Obyektiv göstericiler asfiksiyanın fazasından asılıdır. Pulsoksimetriya nebzi ve hemoqlobulinin oksigenle doyma derecesini müeyyenleşdire biler.

Asfiksiyanın ağciyerle bağlı sebeblerinin aşkarlanması ve aradan qaldırılması meqsedile pulmonoloq, bezen hekim-endoskopist konsultasiyası teleb olunur. Qalan hallarda diaqnostikaya travmatoloq, nevroloq, infeksionist, toksikoloq, psixiatr, narkoloq ve s. celb oluna biler. Diaqnostik merhelede vaxta maksimal qenaet

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>