çox gerginliye meruz qalmış zonalarda mikrocırılmalar baş verir. Zedelenmeye cavab olaraq lokal ödem ve iltihab ocaqları emele gelir. Veterin yüklenmeye davamlılığı zeifleyir, zedelenmiş nahiyede qan dövranı pisleşir. Bu sadalananlar ise daha çox mikrocırılmalara, mikroçapıqların ve piy toxumasının formalaşmasına getirib çıxarır. İltihabi prosese degenerativ-distrofik deyişiklikler de qoşulur. Bud ve qarın ezelelerinin veterlerinin entezopatiyası, tendiniti ve tendovaginiti; bağların ve simfizin veterlerinin oxşar prosesleri inkişaf edir.

ARS sindromunun simptomları
Patologiya idmanla aktiv meşğul olan cavanlarda, adeten, profesional idmançılarda aşkar olunur. Pasientler qasıq nahiyesinde meydana çıxan ve zedelenmiş ezelenin gedişi boyunca irradiasiya eden ağrılardan şikayetlenirler. Ağrı sindromunun intensivliyi zeif ve mülayim ağrılardan xestenin aktivliyini xeyli mehdudlaşdıran ağrılara qeder deyişe biler. Ağrılarla müeyyen fiziki yüklenme arasında elaqe qeyd olunur. Palpasiyada veterin proyeksiyasında lokal ağrı müeyyen olunur. Funksional sınaq (budun müqavimetle yaxınlaşdırılması, budun uzaqlaşdırılması, qarın ezelelerinin gerginliyi) aparıldıqda ağrı sindromu güclenir.

ARS sindromunun ağırlaşmaları
ARS sindromu uzun müddet davam etdikde veter toxumasının geniş degenerasiyası sebebinden iri travmalar (hissevi ve tam cırılma) ehtimalı artır. Bir sıra hallarda xesteliyin simptomatikası uzun müddet saxlandıqda hereki aktivliyin mecburi mehdudlaşmasına, yarışlardan ve hetta idman karyerasından imtinaya getirib çıxarır. Ağırlaşmalar patologiyanın derman terapiyası ile elaqeli de ola biler. Bele ki, qlükokortikosteroidlerle blokadalar tez-tez heyata keçirildikde zede nahiyesinde degenerativ proseslerin derinleşmesi mümkündür.

ARS sindromunun diaqnostikası
İlkin diaqnoz bir çox hallarda idman hekimi terefinden qoyulur. Yekun diaqnostika üçün ortoped müayinesi ve instrumental müayine teleb olunur. Xarakterik anamnez (intensiv, eyni formalı,

<< 1 [2] 3 4 >>