getirib çıxaran xestelik ve veziyyetler sebeb olur. Aortanın laylanmasının başlıca etioloji amili (70-90% hallarda) hemodinamik gerginlik ve aortanın xroniki travmatizasiyası ile müşayiet olunan uzunmüddetli arterial hipertenziyadır. Laylanan anevrizma hemçinin birleşdirici toxumanın irsi qüsurları (Marfan, Terner, Elers-Danlos sindromları), aortal çatışmazlıq, aortanın koarktasiyası, aortanın ifadeli aterosklerozu, sistemli vaskulitler, böyreklerin polikistozunun fesadı kimi inkişaf ede biler. Aorta anevrizmasının laylanmasının risk amillerine pasiyentin yaşının 60-70-den yuxarı olması, döş qefesinin travmaları, yaşı 40-dan yüksek olan qadınlarda hamileliyin III trimestri aiddir.

Ürek ve aorta üzerinde aparılan cerrahi müdaxelelerden (aorta qapağının protezlenmesi, aortanın rezeksiyası) sonra erken ve gec postoperasion dövrde anevrizmanın laylanmasının riski yüksek olur. Yatrogen laylanan anevrizmalar süni qan dövranının temini meqsedile aortanın kanulyasiyası, aortoqrafiya ve ballon dilatasiyası icra olunarken yol verilen texniki qüsurlarla elaqedardır.

Ekser hallarda ilkin patogenetik helqeni intima qişasının cırılması ve divaryanı hematomanın emele gelmesi teşkil edir. Texminen 10% hallarda aortanın laylanan anevrizmasına onun divarında şaxelenen kapilyarların spontan partlaması neticesinde qanın orta qişaya sızması sebeb olur. İntramural hematomanın orta qişaya yayılması intimanın cırılması ile müşayiet olunur, lakin 3-13% hallarda bu proses baş vermeye biler. Bezen aortanın laylanması aterosklerotik xoranın penetrasiyası zamanı müşahide edilir.

Aortanın laylanan anevrizmasını tesnifatı
DeBeyki tesnifatına esasen laylanmanın 3 tipi ayırd edilir:

Stenford tesnifatına göre aortanın laylanan anevrizmaları 2 tipe bölünür: A – qalxan hissenin proksimal laylanması, B- aorta qövsü ve enen seqmentin distal laylanması. A tipi erken ağırlaşmaların yaranma tezliyinin ve hospitalönü letallığın yüksek olması ile xarakterize edilir. Gedişine göre aortanın

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>