adeten infeksiyalaşmadan 15-20 il sonra meydana çıxır. Ağırlaşmalar (aortal çatışmazlıq, kardioskleroz, ürek çatışmazlığı) yaranana qeder sidilitik artrit demek olar ki, simptomsuz gedir.

Aortitin diaqnostikası
Aortite şübhe yarandıqda zedelenmenin sebeblerini müeyyen etmek üçün pasiyentler veneroloq, revmatoloq, ftiziatr, kardioloq terefinden konsultasiya olunmalıdır. Aortitin diaqnozu klinik, laborator ve instrumental müayinelerin neticelerine esasen qoyulur.

Revmatik artritden şübhelendikde C-reaktiv zülal, qanda immunoqlobulinler, antinuklear anticisimler, sirkulyasiya eden immunokompleksler ve s. yoxlanılır. Sifilitik aortiti tesdiq etmek üçün qanın (RPR-test) ve ya onurğa beyni mayesinin seroloji müayinesi aparılmalıdır. Verem menşeli aortitlerde belğemin PZR üsulu ile müayinesi, tam rentgenoloji müayine (ağciyerlerin rentgenoqrafiyası, tomoqrafiya) gösteriş sayılır. Bakterial aortitin diaqnostikası qanın sterilliye göre ekilmesini teleb edir.

Elde olunan neticeler USDQ, aortoqrafiya, döş/qarın aortasının KT (MSKT) vasitesile deqiqleşdirilir. Aortitin differensial diaqnozu aortanın aterosklerozu, ÜİX ile aparılır.

Aortitin müalicesi
Aortitin müalicesi esas xesteliyin aktiv terapiyası ile sıx bağlıdır. İnfeksion aortit zamanı birinci sıra preparatları antibiotikler; allergik aortitde – qlükokortikoidler, QSİEP, immunospuressorlar; sifilitik aortit zamanı – vismut, yod preparatları, penisillin sırasından olan antibiotikler sayılır. Terapiyanın effektivliyi klinik-laborator göstericilerin dinamikasına esasen müeyyenleşdirilir.

Aortanın anevrizmasının, xüsusen onun laylanma elametlerinin olması damar cerrahının konsultasiyasına ve angiocerrahi müaliceye – anevrizmanın rezeksiyası, aortanın protezlenmesine esas verir. Aortal stenozun inkişafı zamanı balon dilatasiyası, stentlenme ve ya şuntlanmanın aparılması teleb oluna biler.


Aortitin proqnoz ve profilaktikası
Aortitin proqnozu onun forma ve etiologiyasına esasen teyin edilir. Keskin ve

<< 1 2 3 [4] 5 >>