hal azan sinirin yüksek aktivliyi ile izah olunur ve norma halı kimi qebul edilir.

Üzvi (kardial) genezli AV-blokadalar müxtelif ürek xesteliklerinde ötürücü sistemin idiopatik fibroz ve sklerozu neticesinde inkişaf edir. Kardial AV-blokadalara miokardda geden revmatik prosesler, kardioskleroz, üreyin sifilitik zedelenmesi, medeciklerarası çeperin infarktı, ürek qüsurları, kardiomiopatiyalar, miksedema, birleşdirici toxumanın diffuz xestelikleri, müxtelif menşeli (autoimmun, difteriya, tireotoksikoz) miokarditler, amiloidoz, sarkoidoz, hemoxromatoz, ürek şişleri ve s. sebeb olur. Kardial AV-blokadalar zamanı başlanğıcda hissevi blokada izlenile biler, lakin kardiopatologiyalar inkişaf etdikce III dereceli blokada inkişaf edir.

Müxtelif cerrahi prosedurlar: aorta qapağının protezlenmesi, anadangelme ürek qüsurlarının plastikası, üreyin atrioventrikulyar radiotezlikli ablasiyası, üreyin sağ kameralarının kateterizasiyası ve s. atrioventrikulyar blokadaların inkişafına getirib çıxara biler.

Kardiologiyada çox nadir hallarda anadangelme qulaqcıq-medecik blokadası (1:20 000 yenidoğulmuş) qeyde alınır. Anadangelme AV-blokadalarda ötürücü sistemin sahelerinin olmaması (qulaqcıqlarla AV-düyün arasında, AV-düyünle medecikler ve ya His destesinin ayaqcıqları arasında), müvafiq seviyyede blokadanın inkişafı müşahide edilir. Yenidoğulmuşların 1/4-de atrioventrikulyar blokada anadangelme xarakterli diger ürek anomaliyaları ile müşterek şekilde rast gelinir.

Atrioventrikulyar blokadaların inkişafına hemçinin derman preparatları: ürek qlikozidleri (digitalis), β-blokatorlar, kalsium kanallarının blokatorları (verapamil, diltiazem, bezen korinfarm), antiaritmikler (xinidin), litium duzları, diger preparatlar ve onların kombinasiyaları sebeb olur.

Atrioventrikulyar blokadanın elametleri
Atrioventrikulyar blokadanın elametleri
Atrioventrikulyar blokadaların klinik tezahürlerinin xarakteri ötürücülüyün pozulma seviyyesi, blokadanın derecesi, yanaşı geden ürek

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>