bradikardiya müxtelif xesteliklerin gedişini müşayiet edir.

Patoloji bradikardiya keskin formada gederek, (miokard infarktı, miokardit, intoksikasiyalar zamanı) onu töreden xestelik aradan qaldırıldıqdan sonra ite biler. Üreyin involyutiv sklerotik xesteliklerinde patoloji bradikardiyanın xroniki formalarına rast gelinir. İnkişaf sebeblerinden asılı olaraq, sinus bradikardiyası aşağıdakı formalara bölünür: ekstrakardial (neyrogen), üzvi (ürek zedelenmelerinde), derman, toksiki ve idmançıların sinus bradikardiyası. Bezen etiologiyaya esasen bradikardiya toksiki, merkezi, degenerativ ve idiopatik variantlara ayrılır.

Bradikardiyanın yaranma sebebleri
Bradikardiyanın ekstrakardial forması neyrosirkulyator distoniya, vegetativ disfunksiyalı nevrozlar, karotid sinusa (dar yaxalıq ve ya qalstukun istifadesi), göz almasına tezyiq (Aşner refleksi), yüksek kelledaxili tezyiq (meningit, kelle-beyin travması, subaraxnoidal qansızma, beyin ödemi ve şişlerinde), mede ve 12-barmaq bağırsağın xora xesteliyi zamanı inkişaf ede bilir. Miksedemalarda tesadüf edilen bradikardiya hipotireozun ifadeliliyine proporsionaldır.

Bradikardiyanın üzvi formasının sebebleri qisminde miokard infarktı, miokardiodistrofiya, miokardit, kardioskleroz iştirak ede biler. Bu xestelikler sinus düyününde degenerativ ve fibroz deyişikliklere ve yaxud miokardda ötürücülüyün pozulmasına getirib çıxararaq, bradikardiya ile müşayiet olunur.

Aparıcı rıtmin üzvi zedelenmelerinde sinus düyününün zeifliyi sindromu inkişaf edir, bununla elaqedar impulsların generasiyası keskin azalır. Bele veziyyetlerde sinus bradikardiyası – üreyin ritmik, lakin çox nadir yığılmaları; bradi- ve taxikardiyanın evezlenmesi ve ya spontan ritm ötürücülerinin növbelenmesi müşahide edilir. Sinus düyününün zedelenmesinin en ağır derecesi avtomatizm funksiyasının dayanması ile tezahür edir, neticede orada üreyin elektrik impulslarının hasili kesilir.

Mikardın ötürücü yollarının zedelendiyi hallarda impulsların

<< 1 [2] 3 4 5 >>