edir. Diabetik kardiomiopatiyanın yaranma sebebleri 3 esas qrupda cemleşdirilmişdir:


Müalice ve qidalanma rejiminin pozulması. Endokrinoloqun teyinatlarına laqeyd yanaşma DK-nın en geniş yayılmış inkişaf amillerindendir. Pehrize riayet etmedikde qanda qlükozanın konsentrasiyası artır, kardiomiositler zedelenir. Analoji olaraq hipoqlikemik vasitelerin qeyri-düzgün istifadesi ürek toxumalarıında mikrosirkulyasiyanı pozaraq, işemiyaya getirib çıxara biler.
Şekerli diabetin dekompensasiyası. Qlükozanın davamlı yüksek seviyyesinin ağır hallarında miokard zedelenir. Diger orqan ve sistemlerin (meselen, böyrekler, qaraciyer, neyrovegetativ sistem) funksional pozğunluqları dolayı yolla üreyin yüklenmesine sebeb olur. Bununla bağlı proqressivleşen diabetde demek olar ki, bütün hallarda DK inkişaf ederek, xesteliyin ümumi şeklini ağırlaşdırır.
Diabetik embriofetopatiya. Hamile qadında rast gelinen dekompense olunan diabetle elaqedar dölün üreyi zedelene biler – anadangelme kardiomeqaliya ve aritmiya ile seciyyelen çox nadir uşaq xesteliyi yaranır. Bu, hem hiperqlikemiya, hem de insulin ve hipoqlikemik preparatların uşağın inkişafına tesiri neticesinde baş verir.
Bundan elave, şekerli diabet koronar damarları zedeleyen aterosklerozun risk amili sayılır, lakin ekser müellifler diabet ve ateroskleroz fonunda inkişaf eden üreyin işemik xesteliyini heqiqi diabetik kardiomiopatiyalara aid etmir. Keyfiyyetsiz hipoqlikemik vasitelerin (meselen, yaxşı temizlenmemiş insulin preparatları) istifadesi ile bağlı üreyin zedelenmesi DK-nın nadir rast gelinen sebeblerindendir.

Diabetik kardiomiopatiyanın patogenezi
Diabetik kardiomiopatiyaların inkişafında 3 patogenetik mexanizm iştirak edir: metabolik, angiopatik ve neyrovegetativ. Birinci variant daha ehemiyyetlidir ‒ insulin çatışmazlığı kardiomiositlerde enerji defisitine getirib çıxarır, bu da proteoliz ve lipoliz prosesleri ile kompensasiya edilir. Neticede ürek ezelesi daxilinde lipid ve amin turşularının parçalanma

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>