İkincili kardiomiopatiya – ürek ezelesinin birincili esas xestelik neticesinde yaranan struktur ve funksional deyişiklikleridir. Onun elametlerine tengnefeslik, başgicellenme, döş qefesinde ağrılar, ritm pozğunluğu, halsızlıq aiddir. Diaqnostika prosesinde EKQ, exokardioqrafiya, döş qefesi orqanlarının rentgenoqrafiyası, qanın biokimyevi müayinesinden istifade olunur. İkincili kardiomiopatiyanın patogenetik müalicesi miokardda metabolik proseslerin yaxşılaşdırılmasına; simptomatik terapiyası ise ötürücülük ve ritm pozğunluğu, ürek çatışmazlığının aradan qaldırılmasına yöneldilir.

İkincili kardiomiopatiya barede ümumi melumat
Kardiomiopatiyalar – kliniki cehetden oxşar, lakin etiologiya ve patogenezine göre ferqlenen, ürek ezelesinin distrofik deyişiklikleri ile xarakterize olunan xesteliklerdir. «Kardiomiopatiya» anlayışına miokardın ÜİX, arterial hipertenziya, ağciyer hipertenziyası, üreyin qapaq qüsurları ve s. ile assosiasiyalı zedelenmeleri daxil deyil.

Birincili (idiopatik) kardiomiopatiyalar miokardın qeyri-koronar ve qeyri-iltihabi genezli izoleolunmuş ve ya dominant zedelenmelerini özünde birleşdirir. Bu qrupa daxil olan xesteliklerin esasında ürek ezelesinin yığılma funksiyasının onun distrofiyası ile bağlı çatışmazlığı dayanır. Birincili kardiomiopatiyalar anadangelme (genetik, irsi), qazanılmış ve ya qarışıq menşeli olur. Birincili (idiopatik) kardiomiopatiyalara hipertrofik (konstriktiv, subaortal stenoz), dilatasion (kongestiv, durğun), restriktiv (endomiokardial fibroz) kardiomiopatiyalar ve sağ medeciyin aritmogen displaziyası (Fontan xesteliyi) aiddir.


Kardiologiyada «ikincili kardiomiopatiyalar» (simptomatik kardiomiopatiya, miokardiodistrofiya, miokard distrofiyası) termini metabolizmin biokimyevi ve ya fiziki-kimyevi pozğunluqları fonunda miokardın müxtelif etiologiyalı spesifik zedelenmelerinin heterogen qrupunu ifade edir. Namelum etiologiyalı birincili kardiomiopatiyadan ferqli olaraq, ikincili kardimiopatiya bütün hallarda diger

[1] 2 3 ... 5 >>