ürek qapaqları taylarından ayrılan trombotik kütlelerle emboliyası baş verir, bu proses zedelenmiş orqanlarda infarktla müşayiet olunur. Hepato- ve splenomeqaliya, diffuz ve ekstrakapilyar qlomerulonefrit, az hallarda ocaqlı nefrit, artralgiya ve poliartrite rast gelinir.

İnfeksion endokarditin ağırlaşmaları
İnfeksion endokarditin letal sonluqla neticelenen ağırlaşmalarına septiki şok, baş beyin ve ürekde emboliya, respirator distress-sindrom, keskin ürek çatışmazlığı, poliorqan çatışmazlıq aiddir.

İnfeksion endokardit zamanı ekser hallarda daxili orqanlar: böyrekler (nefrotik sindrom, infarkt, böyrek çatışmazlığı, diffuz qlomerulonefrit); ürek (ürek qapaqlarının qüsurları, miokardit, perikardit), ağciyerler (infarkt, pnevmoniya, ağciyer hipertenziyası, abses); qaraciyer (abses, hepatit, sirroz); dalaq (infarkt, abses, splenomeqaliya, partlama), sinir sistemi (insult, hemiplegiya, meninqoensefalit, meningit, baş beynin absesi); damarlar (anevrizma, hemorragik vaskulit, tromboz, tromboemboliya, tromboflebit) terefinden ağırlaşmalar müşahide edilir.

İnfeksion endokarditin diaqnostikası
Anamnez toplanarken xroniki infeksiyaların olması, tibbi müdaxilelerin aparılması aydınlaşdırılır. İnfeksion endokarditin yekun diaqnozu instrumental ve laborator üsullarla tesdiqlenir. Qanın kliniki analizinde çoxlu miqdarda leykositoz ve EÇS-nin keskin yükselmesi aşkar edilir. İnfeksiya töredicisini teyin etme üçün qanın bakterioloji ekilmesi diaqnostik ehemiyyet kesb edir, bu meqsedle qanın heraretin en yüksek hedde çatdığı zaman götürülmesi meslehet görülür.

Bu ve ya diger orqan patoogiyalarında qanınn biokimyevi analizinin neticeleri geniş diapazonda deyişe biler. İnfeksion endokardit zamanı qanın zülal spektrinde (α-1 ve α-2, gec dövrlerde ise γ-qlobulinler artır), immun statusda (sirkulyasiya eden immun kompleksler, immunoqlobulin M çoxalır, komplementin ümumi hemolitik aktivliyi azalır, toxuma eleyhine anticisimlerin seviyyesi yükselir) deyişiklikler qeyde

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>