Kardiogen şok – keskin ürek çatışmazlığının son derecesi olub, miokardın yığılma qabiliyyetinin ve toxumalarda perfuziyanın kritik azalması ile xarakterize edilir. Şokun elametleri: AT-nin enmesi, taxikardiya, tengnefeslik, qan dövranının merkezleşmesinin elametleri (solğunluq, deri heraretinin azalması, durğun lekelerin yaranması), huşun pozulması. Diaqnoz klinik şekil, EKQ, tonometriyanın neticelerine esasen qoyulur. Müalicenin meqsedi – hemodinamikanın stabilizasiyası, ürek ritminin berpası. Texiresalınmaz terapiya çerçivesinde beta-blokatorlar, kardiotonikler, narkotik analgetikler, oksigenoterapiyadan istifade olunur.

Kardiogen şok barede ümumi melumat
Kardiogen şok (KŞ) – keskin patoloji veziyyetdir, bu zaman ürek-damar sistemi adekvat qan dövranını temin ede bilmir. Perfuziyanın zeruri seviyyesi orqanizmin tükenen ehtiyatları hesabına müveqqeti berpa olunur, sonra ise dekompensasiya fazası başlanır. Kardiogen şok ürek çatışmazlığının IV sinfine (ürek fealiyyetinin pozulmasının en ağır forması) aid edilir, bele veziyyetlerde letallıq 60-100%-e çatır. Kardiogen şok esasen kardiovaskulyar patologiyanın geniş yayıldığı, profilaktik tebabetin zeif inkişaf etdiyi, yüksek texnoloji tibbi yardımın olmadığı ölkelerde qeyde alınır.

Kardiogen şokun yaranma sebebleri
Kardiogen şokun sebebleri
Sindromun inkişafının esasında sol medeciyin yığılma qabiliyyetinin keskin zeiflemesi ve ürek atımı – deqiqelik hecmin kritik azalması dayanır, bu da qan dövranı çatışmazlığı ile müşayiet edilir. Toxumalara qan lazımi miqdarda daxil olmur, oksigen aclığının elametleri inkişaf edir, arterial tezyiq enir, xarakterik klinik fon yaranır. Aşağıdakı koronar patologiyaların gedişi kardiogen şokla ağırlaşa biler:


Miokard infarktı. Kardiogen ağırlaşmaların (80% halların) esas sebebi sayılır. Şok esasen üreyin 40-50%-nin yığılma qabiliyyetinin itirilmesi ile müşahide olunan iri ocaqlı transmural infarkt zamanı baş verir. Kiçik ocaqlı miokard infarktında mehv olmuş hüceyrelerin

[1] 2 3 ... 7 >>