onun kömeyile yığılmaların tezliyi, elave küy ve tonlar barede melumat elde olunur. Tonometriyada arterial tezyiqin labilliyi qeyd edilir, sağ ve sol elde asimmetriya mümkündür.
Elektrokardioqrafiya. Bu üsul ritmin xarakteri ve tezliyini qiymetlendirmeye, ekstrasistoliya, aritmiya, ürekdaxili ötürücülüyün pozulmasını aşkarlamağa, üzvi zedelenmeleri (miokard işemiyası, ürek ezelesinin toksiki ağentlerle zedelenmesi) inkar etmeye imkan verir. EKQ-nin veloerqometriya ile aparıldığı hallarda fikse olunan deyişiklikler emek qabiliyyetinin azalması, simptomatikanın artması ile elaqeli olur.
Exokardioqrafiya. Müayine qapaq zedelenmeleri, üreyin üzvi anomaliyalarını (elave xorda, medecik boşluqları) inkar etmek meqsedile aparılır. Kameraların ölçüleri, divarlarının qalınlığı müeyyenleşdirilir. Kardiosklerozda divarların qalınlığı adeten deyişmir. Ağır gedişli formalarda ürek atımının, ürek liflerinin fealiyyetinin ümumi süretinin azalması mümkündür, bu da miokardın yığılma qabiliyyetinin pozulmasından xeber verir.
Laborator müayineler. Qanın klinik ve biokimyevi analizinde leykositoz, EÇS, C-reaktiv zülal, keskin faza amillerin seviyyesinin yükselmesinin müşahide olunmaması revmatoid qızdırma ve diger imunopatologiyaları inkar etmeye şerait yaradır. Miokardın zedelenme markerlerinin – ALT, AST, mioqlobin, troponinlerin miqdarı yoxlanılmalıdır. Elektrolitlerin fizioloji nisbetinin teyini aritmiyaların differensial diaqnostikasında mühüm ehemiyyet kesb edir.
Diaqnoz müeyyen kriteriyalar esasında qoyulur: simptomatikanın davamlılığı, onun xarakterik provokasiyaedici amille elaqesi, psixoemosional komponentin ifadeliliyi, somatik patologiyanın olmaması. Kardionevrozun differensial diaqnostikası aparıcı elameti döş sümüyü arxasında ağrı olan, oxşar klinik fona malik patologiyalarla: işemiya xesteliyi, miokardit, miokard infarktı, aortanın laylanan anevrizması, plevritle aparılır. Kardionezroz hemçinin ekser hallarda ağrının döş qefesine irradiasiyası ile müşahide olunan

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>