Konstriktiv perikardit – perikard tebeqelerinin fibroz qalınlaşması ve perikard boşluğunun obliterasiyası ile seciyyelenir, üreyin sıxılmasına ve medeciklerin diastolik dolmasının pozulmasına getirib çıxarır. Konstriktiv perikardit halsızlıq, fiziki yüklenmeler zamanı tengnefeslik, üzün şişkinliyi ve sianozu, boyun venalarının qabarması, hepatomeqaliya, assit, ödemlerle tezahür edir. Diaqnoz laborator müayineler, EKQ, ExoKQ, rentgenoqrafiya, üreyin KT ve MRT, miokardın biopsiyası, ürek boşluqlarının zondlanmasının neticelerine esasen tesdiqlenir. Konstriktiv perikardit zamanı cerrahi müalice – perikardektomiya gösteriş sayılır.

Konstriktiv perikardit barede ümumi melumat
Konstriktiv perikardit adheziv perikarditler sırasına aid edilir, perikard patologiyasının en ağır forması hesab olunur. Konstriktiv perikardit ürek-damar sistemi xesteliklerinin 1%-den az hissesini teşkil edir. Kişilerde daha çox (3-5 defe artıq) müşahide olunur, adeten xestelik 20-50 yaşlarında inkişaf edir. Kardiologiyada konstriktiv perikarditin «sıxıcı perikardit», «zirehli ürek» kimi sinonimlerine rast gelinir.

Konstriktiv perikarditin yaranma sebebleri
Konstriktiv perikarditin sebebleri
Konstriktiv perikardit müxtelif genezli keskin ve ya xroniki eksudativ perikarditden sonra inkişaf ede biler. Xesteliyin en geniş yayılmış etioloji amili (30% xestelerde) verem, daha az hallarda ise bakterial, virus ve göbelek infeksiyasıdır. Konstriktiv perikarditin yaranması döş qefesinin travmaları, yaralanmalar, divararalığının şüalanması, neoplaziyalar (limfoqranulomatoz, süd vezisini xerçengi) ile bağlı ola biler. Hemçinin xestelik kardiocerrahi müdaxileden bir neçe hefte ve ya ay keçdikden sonra formalaşa biler.


Pasiyentlerin bir qisminde konstriktiv perikardit birleşdirici toxumanın diffuz xesteliklerinin (revmatoid artrit, qırmızı qurd eşeneyi) ve terminal böyrek çatışmazlığının (xroniki hemodializde olan xestelerde) ağırlaşması kimi inkişaf edir. Hazırda idiopatik (namelum sebebli)

[1] 2 3 ... 5 >>