fiziki yüklenmeye qarşı dözümsüzlük; yerime ve fiziki gerginlik zamanı yorğunluq ve tengnefeslikle özünü büruze verir. Üz, boyun, qulaq seyvanının deri örtüklerinin şişkinliyi ve sianozu, boyun venalarının qabarması, merkezi venoz tezyiqin artması, taxikardiya, zeif dolğunluqlu nebz, üreyin karlaşmış tonları izlenilir. Xesteliyin başlanğıc dövrü hepatomeqaliya, sağ qabırğa altında ağırlıq hissi, qarında köp, iştahsızlıq, dispepsiya, arıqlama ile müşayiet olunur.

Konstriktiv perikarditin ifadeli klinik tezahürler dövrü halsızlıq, merkezi venoz tezyiqin keskin ve davamlı yükselmesi (> 250-300 mm. su. süt.), üz ve boynun ödemi, sianozu («konsul başı»), assitle xarakterize olunur. Konstriktiv perikarditde ortopnoe adeten müşahide olunmur, lakin assit neticesinde diafraqmanın hündürde dayanması ve hidrotoraks zamanı onun inkişafı mümkündür.

Distrofik merhele xestenin ümumi veziyyetinin ehemiyyetli derecede pisleşmesi, keskin arıqlama, orqanlarda degenerativ deyişiklikler, qaraciyerin ağır funksional pozğunluqları, ifadeli astenik sindrom, aşağı ve yuxarı etraflar, üz ve bedenin ödemleri ile seciyyelenir. Skelet ezelelerinin atrofiyası, iri oynaqların kontrakturaları, trofik xoralar inkişaf edir, ekser xestelerde ürek ritminin pozulmasına rast gelinir.

Konstriktiv perikarditin mümkün ağırlaşmalarına seyrici aritmiya (70% xestelerde), ürek çatışmazlığı, qaraciyerin kardial sirrozu, nefrotik sindrom, eksudativ enteropatiya aiddir. Xesteliyin uzunmüddetli gedişinde «zirehli ürek» qeyde alınır.

Konstriktiv perikarditin diaqnostikası
«Konstriktiv perikardit» diaqnozu anamnestik melumatlar, fizikal baxış, laborator müayine, EKQ, ExoKQ, rentgenoqrafiya, üreyin KT ve MRT, miokardın biopsiyası, ürek boşluqlarının zondlanmasının neticelerine esasen qoyulur.

Xestenin fizikal müayinesi hepatomeqaliya, ifadeli assit, periferik ödemler, üzun şişkinliyi ve sianozu (yuxarı boş vena sindromu), boyun venalarının nefesalma zamanı güclenen qabarmasını (Kussmaul elameti)

<< 1 2 [3] 4 5 >>