Magistral damarların transpozisiyası 80% hallarda bir ve ya bir neçe elave kommunikasiyalarla müşterek şekilde müşahide edilir; 85-90% xestelerde kiçik qan dövranının hipervolemiyası qeyde alınır. Magistral damarların transpozisiyası üçün aortanın ağciyer kötüyüne paralel yerleşmesi xarakterikdir. Normada ise bu arteriyalar kesişir. Adeten aorta ağciyer kötüyünden önde, az hallarda damarlar eyni seviyyede paralel ve ya aorta ağciyer kötüyünden arxada yerleşir. 60% müşahidelerde D-transpozisiya – aortanın ağciyer kötüyünden sağda lokalizasiyası, 40% hallarda ise L-transpozisiya – aortanın sol terefde yerleşmesine rast gelinir.

Magistral damarların transpozisiyası zamanı hemodinamikanın xüsusiyyetleri
Hemodinamik deyişiklikler baxımından magistral damarların transpozisiyasının 2 forması ayırd edilir: tam ve korreksiya olunmuş. Aorta ve ağciyer arteriyasının korreksiya olunmuş formasında medecik-arterial ve qulaqcıq-medecik diskordantlığı müşahide edilir. Başqa sözle, magistral damarların korreksiya olunmuş transpozisiyası medeciklerin inverisiyası ile müşayiet olunur, bununla elaqedar ürekdaxili hemodinamika fizioloji formada baş verir: aortaya arterial, ağciyer arteriyasına ise venoz qan daxil olur. Magistral damarların korreksiya olunmuş transpozisiyası zamanı hemodinamik deyişikliklerin xarakter ve ifadeliliyi yanaşı geden qüsurlardan – medeciklerarası çeperin qüsuru, mitral çatışmazlıq ve s. asılıdır.

Magistral damarların tam transpozisiyası üçün medecik-arterial diskordantlığı, üreyin diger şöbelerinin konkordant elaqesi seciyyevidir. Tam transpozisiya zamanı sağ medecikden venoz qan aortaya keçerek, böyük qan dövranı ile toxumalara yayılır, sonra ise yeniden üreyin sağ kameralarına qayıdır. Arterial qan sol medecik terefinden ağciyer arteriyasına qovularaq, kiçik qan dövranına daxil olur, oradan da üreyin sol şöbelerine tökülür.

Magistral damarların betndaxili inkişaf dövründe transpozsiyası fetal qan dövranını demek olar ki, pozmur. Bu da dölde

[1] 2 3 ... 5 >>