taxikardiya paroksizmleri anomal avtomatizmli ektopik ve ya postdepolyarizasion trigger aktivliyine malik ocağın olması neticesinde inkişaf edir. Yaranma mexanizminden asılı olmayaraq, paroksizmal taxikardiyalar her zaman ekstrasistoliyadan sonra baş verir.

Paroksizmal taxikardiyanın yaranma sebebleri
Etioloji amillerine göre paroksizmal taxikardiya ekstrasistolaya benzeyir, bununla yanaşı supraventrikulyar formaya adeten simpatik sinir sisteminin aktivliyinin artması, medecik formasına ise ürek ezelesinin iltihabi, nekrotik, distrofik ve ya sklerotik zedelenmeleri sebeb olur.

Paroksizmal taxikardiyanın medecik formasında ektopik ocaq ötürücü sistemin medecik hisselerinde – His destesi, onun ayaqcıqları, elece de Purkinye liflerinde yerleşir. Medecik taxikardıyası esasen ÜİX, miokardit, hipertoniya xesteliyi, ürek qüsurlarından eziyyet çeken kişilerde müşahide edilir.

Paroksizmal taxikardiyanın inkişafının esas şertlerinden biri impulsların anadangelme xarakterli (atrioventrikulyar düyünün etrafında medecikler ve qulaqcıqlar arasında Kent destesi; medecikler ve atrioventrikulyar düyün arasında Mahaym lifleri) ve ya miokardın zedelenmesi (miokardit, infarkt, kardiomiopatiyalar) neticesinde emele gelen, ürek ezelesinde oyanıqlığın patoloji sirkulyasiyasına getirib çıxaran elave ötürülme yollarının olmasıdır.

Bezi hallarda atrioventrikulyar düyünde boylama dissosiasiya inkişaf edir, bu da atrioventrikulyar birleşme liflerinin diskoordinasiyalı fealiyyetine sebeb olur. Boylama dissosiasiya zamanı ötürücü sistemin bir qisim lifleri heç bir kenaraçıxma olmadan fealiyyet gösterir, digerleri ise, eksine, oyanmanı retroqrad istiqametde ötürerek, impulsların qulaqcıqlardan medeciklere, sonra ise retroqrad liflerle yeniden qulaqcıqlara qayıtmasına – dairevi sirkulyasiyaya esas yaradır.

Uşaqlıq ve yeniyetme dövründe bezen namelum menşeli idiopatik (essensial) paroksizmal taxikardiyalara rast gelinir. Paroksizmal taxikardiyaların neyrogen formaları

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>