qapaqları da meruz qala biler. Miokard infarktından elave postinfarkt kardioskleroza miokardiodistrofiya ve ürek travmaları sebeb ola biler, lakin bele hallara çox az rast gelinir.

Postinfarkt kardiosklerozun elametleri
Postinfarkt kardiosklerozun klinik tezahürleri onun ürek ezelesinde lokalizasiyası ve yayılmasından asılıdır. Birleşdirici toxumanın sahesi ne qeder böyük ve miokardın fealiyyet gösteren hissesi ne qeder az olarsa, ürek çatışmazlığı ve aritmiyaların yaranma ehtimalı bir o qeder yüksek olur.

Postinfarkt kardioskleroz zamanı xesteler proqressivleşen tengnefeslik, taxikardiya, fiziki yüklenmeye qarşı tolerantlığın azalması, ortopnoeden şikayet edir. Ürek astmasının gece tutmaları xestenin yuxudan ayılmağa ve mecburi vertikal veziyyet almağa mecbur edir – oturaq veziyyetde tengnefeslik 5-20 deqiqeden sonra keçib gedir. Eks halda, xüsusen yanaşı geden arterial hipertenziya zamanı keskin sol medecik çatışmazlığı – ağciyerlerin ödemi inkişaf ede biler. Postinfarkt kardiosklerozlu xestelerde analoji veziyyet spontan stenokardiyanın ağır tutması fonunda yarana biler. Lakin stenokardiya tipli ağrı sindromu her zaman meydana çıxmır, bu elamet miokardın çapıqlaşmayan hissesinin koronar qan dövranının veziyyetinden asılıdır.

Sağ medecik çatışmazlığı zamanı aşağı etraflarda ödemler, hidrotoraks, hidroperikard, akrosianoz, boyun venalarının qabarması, hepatomeqaliya qeyde alınır.

Çapıq toxuması üreyin aparıcı sistemini zedeledikde ritm ve ürekdaxili keçiricilik pozulur. Postinfarkt kardiosklerozlu pasiyentlerde esasen seyrici aritmiya, medecik ekstrasistoliyası, müxtelif növ blokadalar aşkarlanır. Patologiyanın en tehlükeli tezahürlerine paroksizmal medecik taxikardiyası ve tam atrioventrikulyar blokada aiddir.

Tromblaşma ve tromboembolik ağırlaşmaların, elece de anevrizmanın cırılması ve ölüm ehtimalını artıran sol medeciyin xroniki anevrizmasının formalaşması postinfarkt kardiosklerozun qeyri-qenaetbexş proqnostik elameti

<< 1 [2] 3 4 >>