olmasıdır. Xeste teref üzerinde mecburi veziyyet ağrıları bir qeder yüngülleşdirir. Palpasiyada krepitasiya müeyyen edilir.

Pnevmonit zeiflemiş sert teneffüs, kiçik qovuqcuqlu xırıltılar, tengnefeslik, quru ve yaş öskürekle xarakterize olunur. Az hallarda aşciyerin aşağı payının antibiotiklere rezistent pnevmoniyası inkişaf edir. Xestelik halsızlıq, güclü ter ifrazı, qızdırma ile müşayiet olunur. Belgemin terkibinde qan qarışığı aşkarlana biler, bu da diaqnostikanı ehemiyyetli derecede çetinleşdirir. Postinfarkt simptomokompleksin atipik formalarında müxtelif oynaqların (çiyin, bilek, döş sümüyü-qabırğa) funksiyaları pozulur. Xestelik mono- ve poliartrit tipi üzre gede biler.

Postinfarkt sindromun ağırlaşmaları
Postinfarkt sindrom vaxtında diaqnostika ve müalice edilmedikde hemorragik ve ya konstriktiv perikardite (qanlı eksudatın yaranması ve ya ürek toxumalarının sıxılması), gecikmiş hallarda ise ağır ürek tamponadasına getirib çıxara biler. Postinfarkt sindrom üçün keskinleşme ve remissiyalarla müşahide olunan residivleşen gediş seciyyevidir. Müalicenin tesirinden elametler zeifleyir, terapevtik korreksiyanın aparılmadığı hallarda xestelik daha da güclenir.

Postinfarkt sindromun diaqnostikası
Diaqnostika prosesinde xestenin şikayetleri, xarakterik klinik tezahürler, laborator ve instrumental müayinlerin neticeleri nezere alınır. Pasiyentin veziyyeti ve gelecek perspektivler barede rey vermeye imkan veren esas diaqnostik parametrler aşağıdakılardır:

Klinik kriteriyalar. Postinfarkt poliserozite delalet eden obyektiv elametler perikardit ve febril heraretdir. Döş sümüyü arxasında ağrı, onun kürekarası nahiye irradiasiyası, trapezebenzer ezele boyunca yayılması, quru öskürek, müxtelif ifade derecesine malik tengnefeslik postinfarkt sindromun tipik tezahürleridir.
Laborator müayineler. Qanın ümumi analizinde leykositoz, eozinofiliya, EÇS-nin yükselmesi izlenile biler. Dressler sindromunu tekrari miokard infarktından differensiasiya etmek üçün qanın

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>