hündürlüyünün proqressiv azalması xarakterikdir. İltihab aradan qaldıqca EKQ evvelki veziyyetine qayıdır.
Amerika Kardioloji Assosiasiya terefinden patologiyanın diaqnostik kriteriyaları ireli sürülmüşdür. Xestede aşağıda qeyd edilen elametlerden minimum ikisinin rast gelindiyi hallarda postperikardial sindrom ehtimal olunur: qızdırma; perikardit ve ya plevritin töretdiyi ağrı; üreketrafı kisede mayenin miqdarının artması; qanda C-reaktiv zülalın yükelmesi ile müşayiet olunan eksudativ perikardit. PPTS konstriktiv perikardit, durğun ürek çatışmazlığı, infeksion endokardit ve perikardit, virus ve ya diger etiologiyalı miokarditle differensiasiya edilir.

Postperikardiotom sindromun müalicesi
PPTS-li pasiyentlerin müalicesi adeten ambulator şeraitde aparılır. Plevral eksudatın miqdarının artması, üreyin tamponadası tehlükesi xestenin kardiologiya ve ya torakal cerrahiyye şöbesine hospitalizasiyasına gösteriş sayılır. Qızdırma dövründe ve EKQ deyişikliklerinin davam etdiyi hallarda yataq rejimi mütleqdir. Qidalanma ise bağlı xüsusi mehdudiyyetler yoxdur, vitaminlerle zengin mehsullar meslehet görülür. Müalice klinik tezahürlerin ifadeliliyi ve inkişaf süreti, xesteliyin ağırlığı, pasiyentin ümumi veziyyeti nezere alınmaqla teyin edilir. Adeten medikamentoz terapiya tetbiq edilir, bezi hallarda cerrahi müdaxile gösteriş sayılır:

Farmakoterapiya. Medikamentoz terapiyanın esasını QSİEP teşkil edir. Ağır hallarda ve ya residivler müşahide edildikde qlükokortikoid hormonlarla 7 günlük kurs teyin olunur ve preparatlar tedricen kesilir. Qlükokortikoid hormonlar QSİEP-le müqayisede daha tez netice verir.
Kardiocerrahi üsullar. Medikamentoz terapiya effekt vermedikde, perikardial ekssudatın miqdarı ve ağırlaşmaların yaranma riski artdıqda cerrahi emeliyyat: perikardiosentez, perikardiostomiya, deri sethinden keçmekle ballon perikardiotomiya, perikardektomiya teleb olunur. Bu tip emeliyyatların meqsedi perikard boşluğundan ekssudatın xaric edilmesi ve onun tekrar

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>