simptomlar müşahide olunmaya da biler. Çox zaman xeste sadece her hansı bir işi ve ya fiziki hereketleri yerine yetirerken yıxılır. Yuxu saatlarında da qefleti ölüm mümkündür.

Üreyin dayanması huşun itirilmesi ile seciyyelenir. Nebz ne mil, ne de magistral arteriyalarda teyin edilmir. Qalıq teneffüs patologiyanın inkişaf anından 1-2 deqiqe müddetinde saxlanıla biler, lakin qan dövran etmediyinden nefes almalar lazimi oksigenasiyanı temin etmir. Baxış zamanı deri solğun ve sianozludur. Dodaqlar, qulaq sırğalığı, dırnaqlar göyerir. Bebekler genişlenir, işığa reaksiya vermir. Xarici qıcıqlandırıcılara reaksiya olmur. Tonometriyada Korotkovun AT tonları eşidilmir.

Qefleti ürek ölümünün ağırlaşmaları
Ağırlaşmalar sırasına uğurlu reanimasiya tedbirlerinden sonra müşahide olunan metabolik flrtına aiddir. Uzunmüddetli hipoksiya sebebinden pH deyişikliyi reseptorların fealiyyetinin, hormonal sistemin pozulmasına getirib çıxarır. Zeruri korreksiya aparılmadıqda keskin böyrek ve ya poliorqan çatışmazlığı inkişaf edir. Böyrekler hemçinin DDL-sindromu ile assosiasiyalı mikrotromblar, köndelen-zolaqlı ezelelerde degenerativ prosesler zamanı ifraz olunan mioqlobinle zedelene biler.

Qeyri-adekvat ürek-ağciyer reanimasion tedbirleri dekortikasiyaya (beyin ölümü) sebeb olur. Bu zaman pasiyentin bedeni öz fealiyyetini davam etdirir, lakin böyük yarımkürelerin qabıq maddesi mehv olur. Bele veziyyetlerde huşun berpası mümkünsüzdür. Serebral deyişikliklerin nisbeten yüngül variantı posthiposik ensefalopatiyadır. Xestenin eqli imkanlarının keskin azalması, sosial adaptasiyanın pozulması ile xarakterize olunur. Somatik tezahürler: iflic, parez, daxili orqanların funskional pozğunluqları izlenile biler.

Qefleti ürek ölümünün diaqnostikası
Qefleti ürek ölümü hekim-reanimatoloq ve ya tibb tehsili olan diger mütexessis terefinden tesdiqlenir. Stasionardan kenar şeraitde diaqnoz yalnız klinik elametler esasında qoyulur. Elave üsullar yalnız reanimasiya ve intensiv terapiya

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>