şöbesinde icra edilir, onların tetbiqi üçün minimal vaxt teleb olunur. Müayine üsullarına aşağıdakılar aiddir:


Aparat üsulu. Reanimasiya şöbesinin her bir pasiyentinin qoşulduğu kardiomonitorda iri- ve ya kiçikdalğalı fibrillyasiya qeyd olunur, medecik kompleksleri aşkarlanmır. İzoxett müşahide edile biler, lakin bu, çox nadir hallarda baş verir. Saturasiyanın göstericileri süretle azalır, arterial tezyiq müeyyen olunmur. Kömekçi ventilyasiyada olan xestelerde ASV aparatı serbest nefesalma cehdlerinin olmaması barede siqnallar verir.
Laborator diaqnostika. Ürek fealiyyetinin berpasına yöneldilmiş tedbirlerle birge aparılır. Qanın turşu-qelevi balansı ve elektrolitlere göre analizi mühüm ehemiyyet kesb edir, müayine prosesinde pH-ın turş terefe yerdeyişmesi (hidrogen göstericisinin 7,35-den aşağı enmesi) qeyde alınır. Keskin infarktı inkar etmek üçün biokimyevi müayine teleb oluna biler, bu zaman kreatinkinaza, kreatinkinaza–MB, laktatdehidrogenezanın aktivliyinin artması, troponin I konsentrasiyasının yükselmesi izlenilir.
Qefleti ürek ölümünün müalicesi
Zererçekene ilk növbede hadise yerinde yardım gösterilir, reanimasiya ve intensiv terapiya şöbesine daşınma yalnız ürek ritminin berpasından sonra heyata keçirilir. Müalicevi-profilaktik müessiselerden kenarda reanimasiya sade üsullarla aparılır. Stasionar şeraitde ve ya tecili yardım maşınında elektrik ve ya kimyevi defibrillyasiya üsullarının tetbiqi mümkündür. QÜÖ zamanı aşağıdakı üsullardan istifade olunur:

Ürek-ağciyer reanimasiyası. Pasiyent arxası üste duz ve sert müstevi üzerine uzadılmalı, teneffüs yolları temizlenmelidir. Başı arxaya qatlayaraq, aşağı çeneni öne çıxarmaq lazımdır. Zererçekenin burnunu sıxıb, ağzina parça salfet qoyulmalı ve «ağızdan-ağıza» teneffüs verilme texnikası yerine yetirilmelidir. Kompressiya bütün beden çekisi ile heyata keçirilmeli, döş sümüyü 4-5 santimetr basılmalıdır. Reanimatorların sayından asılı olmayaraq, kompressiya ve nefesvermelerin nisbeti 30:2 olmalıdır.

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>