çoxsaylı düyünlerden ibaretdir.

Böyrekler, qarın boşluğu, ağciyerler ve diger orqanların zedelenmesi revmatizmin ağır gedişli formalarında müşahide edilir, lakin hazırda bele hallara çox az tesadüf olunur. Ağciyerlerin revmatik zedelenmesi revmatik pnevmoniya ve ya plevrit (quru ve ya ekssudativ) şeklinde gedir. Böyreklerin revmatik zedelenmelerinde sidikde eritrositler, zülal aşkarlanır, nefritin klinikası izlenilir. Qarın boşluğu orqanlarının zedelenmesi abdominal sindromun inkişafı: qarında ağrılar, qusma, qarın ezelelerinin gerginliyi ile xarakterize olunur. Revmatik hemleler soyuqlama, infeksiya, fiziki gerginlikle elaqedar tekrarlanır, üreyin zedelenme elametlerinin üstünlüyü ile gedir.

Revmatizmin ağırlaşmaları
Revmatizm xesteliyinin ağırlaşmalarının inkişafı prosesin ağırlıq derecesi, gedişin leng ve ya fasilesiz residivleşen xarakterli olmasından asılıdır. Revmatizmin aktiv fazasında qan dövranı çatışmazlığı ve seyrici aritmiya inkişaf ede biler.

Revmatik miokardit miokardioskleroz, endokardit ise ürek qüsurları (mitral çatışmazlıq, mitral stenoz ve aortal çatışmazlıq) ile neticelene biler. Endokardit hemçinin tromboembolik ağırlaşmalara (böyrek, dalaq, torlu qişanın infarktı, baş beynin işemiyası ve s.) getirib çıxara biler. Revmatizm xesteliyinde plevra, perikard boşluğunda bitişmeler formalaşa biler. Revmatizmin ölümcül tehlükeli fesadları magistral damarların tromboemboliyası ve dekompensasiya olunmuş ürek qüsurlarıdır.

Revmatizmin diaqnostikası
Revmatizmin obyektiv diaqnostik kriteriyalarına ÜST terefinden tertib edilmiş (1988-ci il) böyük ve kiçik tezahürler, elece de xestelikden evvel streptokokk infeksiyasının keçirilmesinin tesdiqi aiddir. Revmatizmin böyük tezahürleri (kriteriyaları) sırasına poliartrit, kardit, xoreya, derialtı düyünler, helqevari eritema daxildir. Revmatizmin kiçik kriteriyaları 3 qrupa bölünür: klinik (qızdırma, artralgiya), laborator (EÇS-nin yükselmesi, leykositoz, müsbet C-reaktiv zülal) ve instrumental

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>