formalaşmasında böyük rol oynayır. Üreyin xroniki anevrizmasının inkişafı etiopatogenetik cehetden postinfarkt kardiosklerozla bağlıdır. Bele hallarda qanın tezyiqinden birleşdirici toxuma menşeli çapıq nahiyesinde ürek divarının qabarması baş verir.

Üreyin postinfarkt anevrizmaları ile müqayisede anadangelme, travmatik ve infeksion anevrizmalara daha az rast gelinir. Travmatik anevrizmalar üreyin qapalı ve ya açıq travmaları neticesinde yaranır. Bu qrupa hemçinin anadangelme ürek qüsurlarının (Fallo tetradası, ağciyer arteriyası deliyinin stenozu ve s.) korreksiyası üzre emeliyyatlardan sonra yaranan postoperasion anevrizmaları da aid etmek olar.

İnfeksion prosesler (sifilis, bakterial endokardit, verem, revmatizm) fonunda yaranan ürek anevrizmaları nadir hallarda müşahide edilir.

Ürek anevrizmasının tesnifatı
Yaranma müddetine göre ürek anevrizmaları keskin, yarımkeskin ve xroniki formalara bölünür. Üreyin keskin anevrizması miokard infarktından sonra 1-2, yarımkeskin 3-8 hefte erzinde, xroniki forma ise 8 hefteden sonra formalaşır. Keskin dövrde anevrizmanın divarını miokardın medecikdaxili tezyiq altında xarice ve ya medecik boşluğuna (anevrizmanın medeciklerarası çeper nahiyesinde lokalizasiyası zamanı) qabaran nekrozlaşmış sahesı teşkil edir.

Üreyin yarımkeskin anevrizmasının divarı fibroblast ve histiositler, yeniden yaranan retikulyar, kollagen ve elastik liflerden ibaret qalınlaşmış endokarddan emele gelir; dağılmış miokard liflerinin yerinde müxtelif yetişme derecesine malik birleşdirici toxuma elementleri aşkarlanır.

Üreyin xroniki anevrizması 3 qatdan: endokard, intramural ve epikarddan teşkil olunan fibroz kise şeklinde olur. Onun divarının endokardında fibroz ve hialinleşmiş toxuma inkişaf edir. Anevrizmanın divarı nazikdir, bezen qalınlığı 2 mm-den az olur. Üreyin xroniki anevrizmasının boşluğunda çox vaxt anevrizma kisesinin yalnız daxili sethini örten ve ya onun bütünlükle ehate eden müxtelif ölçülü divaryanı tromb müşahide edilir.

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>