zeiflemesi ile müşahide olunan proqressivleşen tormozlanması neticesinde hipovolemik, travmatik şok inkişaf edir.

Ürek yaralanmalarının tesnifatı
Ürek yaralanmalarının nomenklaturası zedelenmenin xarakteri, onun kardial strukturlara tesirine esaslanır. Travmaların ümumi sistematizasiyasına esasen bütün zedelenmeler 2 qrupa bölünür: açıq (deri örtüklerinin tamlığının pozulması) ve qapalı (derinin bütövlüyünün qorunması). Klinik praktikada ürek yaralanmaların aşağıdakı qrupları ayırd edilir:

İzoleolunmuş zedelenmeler. Bura üreyin tek ve çoxsaylı nüfuz etmeyen, nüfuz eden, delib-keçen yaraları daxildir. Hemotoraks, hemoperikard, hemopnevmotoraksla müşayiet oluna biler. Miokardla yanaşı tac damarları, ürek arakesmeleri, ötürücü sistem, qapaq aparatının zedelenmesi mümkündür.
Müşterek zedelenmeler. Ürek yaralanmaları diger orqanların travmaları ile birge rast gelinir, bu da proqnozu pisleşdirir ve poliorqan çatışmazlığın yaranma ehtimalını yükseldir. Kardial strukturlarla beraber döş boşluğu (ağciyerler, bronx ağacı, qida borusu, diafraqma), qarın boşluğu orqanları (qaraciyer, mede, bağırsaqlar, böyrekler), magistral damarlar, sümükler, oynaqlar ve s. zedelene biler.
Ürek yaralanmalarının elametleri
Ürek yaralanmalarının elametleri
Üreyin delib-keçen yaralanmaları ile stasionara çatdırılan pasiyentler adeten ağır ve ekser hallarda huşsuz veziyyetde olur. Bezen kardial strukturların mexaniki zedelenmeleri silinmiş klinik şekille gedir, üreyin yaralanmasına xarici yaradan başqa uzun müddet heç bir elamet delalet etmir. Xesteler özünü qenaetbexş edir, serbest yeriyir, buna baxmayaraq, ölümcül ağırlaşmaların inkişaf riski yüksek olur. Massiv qanaxmaya nisbeten az rast gelinir.

Qapalı travmalar (tibbi manipulyasiyaların neticesi, sümük qırıntıları ile zedelenme) zamanı pasiyentlerde izlenilen simptomatika esasında miokardın zedelenmesinin olması barede birmenalı fikir yürütmek olmur. Derinin (xüsusen etrafların distal hisselerinin) avazıması ve sianozu, soyuq

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>