Bu, sonralar infarkt ve insultun yaranma riskini artırır.

Analgetik nefropatiyanın diaqnostikası
Analgetik nefropatiyanın olmasını yalnız hekim-nefroloq ve pasientın sıx işbirliyi zamanı sübut etmek olar. Pasient mütexessise iltihab eleyhine preparatların qebul sebeblerini, müddetini ve texmini qebul olunan dozasını deqiq demelidir. QSİEP-ın sebeb olduğu böyrek zedelenmesinin derecesini, başqa patologiyaların olub-olmamasını deyerlendirmek meqsedile bir sıra laborator ve instrumental müayinelerden istifade olunur. Diaqnostika alqoritmi aşağıdakı merhelelerden ibaretdir:

Xestenin heyat anamnezinin toplanması. Qebul olunan analgetik preparatların miqdarına ve onların istifade sebeblerine xüsusi diqqet ayrılır. Patologiyanın mövcudluğuna şübhe uzun iller müntezem şekilde QSİEP-ın qebulu zamanı yarana biler.
Laborator müayineler. Latent dövrde sidiyin ümumi analizinde mikrohematuriya, abakterial leykosituriya ve sidikde az miqdarda zülalların olması (1 q/ gün) aşkarlanır. Sidikde zülalların miqdarının artması pis proqnostik elametdir. Qanın analizi anemiyanı teyin edir; anemiyanın derecesi böyrek zedelenmesinin seviyyesini yükseldir; bu ise nefropatiya üçün xarakterikdir.
Funksional sınaqlar. Patologiyanın erken funksional elameti sidiyin sıxlığının azalması ve diurezin deyişmesidir (hipostenuriya, nikturiya). Reberq sınağı yumaqcıq filtrasiyasının süretinin azalmasını aşkarlayır; azalma derecesi böyrek toxumasının zedelenmesinin ifadeliliyinden asılıdır.
Ultrases müayinesi. Zedelenme ve çatışmazlıq merhelesinde böyreklerin USM-i orqanın ölçülerinin xeyli kiçilmesini ve beyin qatının qalınlaşmasını, leyenlerde memeciklerin kirecleşmesini müeyyenleşdirir. Doppleroqrafiya (böyrek damarlarının USDQ) qan dövranının aktivliyinin azalmasını tesdiqleyir. Son merhelelerde leyenlerde ve sidik axarlarında konkrementler teyin oluna biler.
Rentgenokontrast müayine. Uroqrafiya çıxarıcı sistemin filtrasiya qabiliyyetinin zeiflemesinin, böyrek kasalarının

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>