Nezeriyye bu bitkinin yayıldığı başqa erazilerde endemiyanın olmamasını izah etmir.
Pliosen liqnitler. Ekser endemik regionlarda pliosen liqnit (Balkanlarda qonur kömürün en cavan növü) yığınları aşkar olunmuşdur. Onların terkibine uroepitelial xerçengin emele gelmesini provokasiya eden aromatik aminler daxildir. Bu liqnitler kövşek struktura malik olduqlarından su ile asanlıqla aşınır, fermaların ve kendlerin içmeli su quyularına düşürler. Balkan regionlarında sidik axarları ve böyrek leyeninin yastıhüceyreli xerçenginin inkişafı tez-tez nefropatiya ile yüksek xestelenme ile müşayiet olunur; belelikle, bu xesteliklerin etiologiyasında ümumilik tesdiqlenir. Lakin liqnitler bütün endemik regionlarda aşkar olunmayıb.
Genetik faktor. Nefropatiyanın endemik variantı, adeten, ailevi xaraktere malik olduğundan bezi tedqiqatçılar irsi meyilliyin rolu haqda ideyalarını ireli sürürler. Onların fikrince, irsi mutasiya böyrek mexanizmlerinin nefrotoksik modifikasiya olunmuş faktorların tesirlerine qarşı hessaslığını artırır. BEN-nin nefronların miqdarının ve böyreklerin funksional rezervlerinin azalmasına getirib çıxaran disembriogenetik patologiyaların neticesi olması istisna deyil. Genetik nezeriyyenin doğruluğuna dair arqument pasientlerde 3-cü xromosomda deyişikliklerin aşkar olunmasıdır.
Endemik renal patologiyaların yaranmasında ekoloji faktorların rolu ayrıca öyrenilir. Torpaq, içmeli su, yerli qida mehsulları nümunelerinde nefrotoksik tesirli bezi ionların (vanadium, kadmium, manqan, mis, qurğuşun, xrom ve s.) konsentrasiyasının artması müeyyen olunmuşdur; onların bir hissesi ölmüş xestelerin bioloji toxumalarında külli miqdarda tapılmışdır. Mineral disbalansı ve onların tehlükeli kombinasiyaları zamanı nefropatiyanın inkişaf mexanizmi hele ki, melum deyil. Bundan başqa, bezi uroloqlar BEN-e birincili amiloidozun forması kimi baxırlar.

Balkan endemik nefropatiyasının patogenezi
Balkan endemik tubulointerstisial nefropatiyasının inkişaf mexanizmi hele de

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>