çeken, spesifik qlomerulonefrit diaqnostika olunan pasientlerin aparılmasında esas terapevtik tapşırıq remissiyanın induksiyası, parenximanın funksional fealiyyetinin maksimal uzun müddet saxlanması, residivlerin ve ağırlaşmaların profilaktikası, heyat keyfiyyetinin ve sağqalma göstericilerinin yaxşılaşdırılmasıdır. Müalice sxeminin seçiminde autoimmun proseslerin aktivliyi, destruktiv deyişikliklerin potensial geridönenliyi, böyrek çatışmazlığının ifadeliliyi nezere alınır. Deaktiv prosesli (I sinif lupus nefriti) xestelere böyreklerin veziyyetinin periodik skrininqi ve SQE-nin diger klinik tezahürlerinin korreksiyası meqsedile derman preparatlarının teyini tövsiye olunur.

II sinif qurdeşeneyi qlomerulonefritinde müalice AÇF-in inhibitorları ile başlanır. Bu preparatlar renal qan dövranını pozmadan sistemli arterial tezyiqi tenzimlemekle antihipertenziv ve nefroprotektiv tesir gösterirler. Veziyyetin terapevtik rezistentliyi, proteinuriyanın inkişafı, hematuriya elametlerinin tezahürü elave olaraq qlükokortikoidlerin ve imidazol sitostatiklerin teyinine esas verir. III-V sinif aktiv qlomerulyar lupus iltihabı olan xestelere bazis terapiya kimi immunosupressiv preparatlar teyin olunur:

Sitostatik preparatlar. İnduktiv ve destekleyici terapiyanın mühüm elementidir. Xesteliyin aqressiv gedişinde B-limfositlerin aktivliyini inhibisiya eden diaminofosfatın alkilleşdirici töremeleri ile yüksek dozalı puls-terapiyaya üstünlük verilir. Daha sonra xestelerin müalicesi destekleyici dozalarda imidazol sitostatikleri ve selektiv mikofenol turşusu ile aparılır.
Qlükokortikosteroidler. Monopreparat qisminde hazırda, demek olar ki, istifade olunmur. Böyrek funksiyalarının daha uzun müddet saxlanması ve daha yaxşı sağqalma göstericilerini temin etmekle sitostatik terapiyanı effektli tamamlayır. Adeten, aşağı dozalarda ve alternik rejimde qebulu teyin olunur. Müalicenin başlanğıc merhelelerinde yüksek dozalarla aktiv puls-terapiyanın aparılması mümkündür.
Qurdeşeneyi

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>