(II, III dereceli adenoidler zamanı) inkişaf ede biler. Limfoid toxumanın selikli qişanın damarlarına tezyiqi neticesinde ödeme ve güclü burun axmasının (zökemin) inkişafına getirib çıxarır. Bu da öz növbesinde burun teneffüsünü çetinleşdirir. Ana südü ile qidalanan uşaqlarda adenoidler emmenin çetinleşmesine, neticede uşağın davamlı olaraq doymamasına ve hipotrofiyaya getirib çıxarır. Qanın oksigenleşmesinin azalması uşaqlarda anemiyanın inkişafı ile müşayiet olunur.

Burun teneffüsünün pozulması neticesinde adenoidli uşaqlar ağzı açıq yatır, yuxu zamanı xoruldayır, tez-tez oyanırlar. Gece yuxusunun tam olmaması neticesinde gündüzler apatik ve süst olur, tez yorulur, yaddaşları zeifleyir, mektebliler derslerinde yaşıdlarından geri qalırlar.

Adenoidli uşaqlarda spesifik üz formalaşır. Uşağın ağzı daim yarımaçıq olur, ağız-burun qırışının hamarlaşması, alt çenenin sallanması, zeif ekzoftalmla xarakterize olunur. Bu xestelik uşaqlarda üz skletenin ve diş-çene sisteminin formalaşmasının pozulmasına getirib çıxara biler. Bele olan halda alveolyar çıxıntıların uzanması ve daralması, hündür damaq (hipsistafiliya- qotik damaq), yuxarı kesici dişlerin qeyri-düzgün inkişafı, dişlemin anomaliyası, burun arakesmesinin eyriliyi (çeper eyriliyi) qeyd olunur.

Adenoidli uşaqların sesi sakit, monoton, burun sesidir (“burunda danışırlar”). Rinofoniya burun-udlaq badamcıqlarının hipertrofiyası neticesinde fonasiyada iştirak eden ve rezonator olan burun boşluğu ve burunetrafı ciblerde hava axınının engellenmesile bağlıdır. Loqopediyada bu veziyyet arxa, bağlı, üzvi rinolaliya kimi qiymetlendirilir. Eşitme borusunun udlaq yarığının adenoidlerle bağlanması neticesinde orta qulaqda tebii ventilyasiya çetinleşir ve eşitmenin konduktiv tipli itirilmesine (konduktiv karlığa) getirib çıxarır. Uşaqlarda adenoidlerin böyümesi qoxubilmenin ve udmanın pozulması ile müşayiet olunur. Adenoidli uşaqlarda sethi burun teneffüsü tez-tez döş qefesi hüceyrelerinin deformasiyasına (“toyuq

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>