Limfangit – irinli-iltihabi proses fonunda ikincili olaraq yaranan limfa kötüklerinin ve kapilyarlarının keskin ve ya xroniki iltihabıdır. Patologiya iltihablaşmış limfa damarı boyunca hiperemiya ve ağrılı şişkinlik, ödemler, regionar limfadenit, yüksek beden temperaturu (39—40°С), titreme ve zeiflikle müşayiet olunur. Limfangitin diaqnostikası ultrases angioskanlama, kompüter termoskanlama, birincili irinli ocaqda töredicinin aşkarlanmasına esasen qoyulur. Xesteliyin müalicesi birincili ocağın sanasiyası, antibiotikoterapiya, etrafların immobilizasiyası, formalaşmış abses ve fleqmonanın yarılmasından ibaretdir.

Limfangit barede ümumi melumat
Limfangit (limfanqoit, limfangiit) zamanı müxtelif kalibrli ve lokalizasiyalı limfa damarları zedelene biler. Limfologiya ve flebologiya etrafların limfangiti ile tez-tez qarşılaşır. Bu, hemin etrafların tez-tez baş veren mikrotravmaları, mikrob patogenlerinin çoxluğu ve limfa dövranının xarakteri ile elaqelidir. Limfangit, adeten, ikincili limfadenitin inkişafı ile gedir. Xesteliyin inkişafı birincili patologiyanın proqressivleşmesinden xeber verir ve onun gedişini ağırlaşdırır.

Limfangitin sebebleri
Limfangit ikincili, mövcud sethi ve ya derin irinli-iltihabi ocaq – infeksiyalaşmış sıyrıq ve ya yaralar, furunkul, abses, karbunkul, fleqmona fonunda inkişaf edir. Xestelik zamanı esas patogen kimi qızılı stafilokoklar, beta-hemolitik streptokoklar; nadir hallarda bağırsaq çöpleri ve proteyler, hemçinin monokultura ve ya assosiasiya şeklinde başqa aerob flora çıxış edir. Spesifik limfangitler pasiyentde veremin olması ile tez-tez elaqeli olur.


Limfangitin inkişaf ehtimalı birincili infeksion ocağın lokalizasiyasından, ölçülerinden, mikrofloranın virulentliyinden, hemin anatomik zonada limfa dövranının xüsusiyyetlerinden asılıdır.

Mikrob agentleri ve onların toksinleri iltihab ocağından toxumaarası mühite, sonra ise limfa kapilyarlarına düşür ve limfa axını ile daha iri damarlara ve limfa düyünlerine

[1] 2 3 4 >>