Posttromboflebitik xestelik – venoz qanın aşağı etraflardan axının xroniki çetinleşmesi olub, derin damarların trombozundan sonra inkişaf edir. Patologiya keskin trombozdan bir neçe il sonra özünü büruze verir. Xestelerde zedelenmiş etrafda dartılma hissi ve ezabverici gece qıcolmaları yaranır, halqavari piqmentasiya ve ödem emele gelir, şişkinlik sonradan fibroz sertlik halını alır. Posttromboflebitik xesteliyin diaqnostikası anamnestik melumatlar ve aşağı etrafların USDQ-nin neticelerine esaslanır. Venoz qan dövranının artan dekompensasiyası cerrahi müaliceye gösteriş hesab olunur.

Posttromboflebitik xesteliyin yaranma sebebleri
Tromboz zamanı damar menfezinde tromb formalaşır. Keskin prosesin sönmesinden sonra trombotik kütlelerin bir qismi lizise uğrayır, digerleri ise birleşdirici toxuma ile evez olunur. Eger lizis üstünlük teşkil ederse, rekanalizasiya (venanın menfezinin berpası) baş verir. Birleşdirici toxuma ile evezolunma zamanı okklüziya (damar menfezinin tutulması) müşahide olunur.

Venaların menfezinin berpası bütün hallarda trombun lokalizasiya olunduğu sahede qapaq aparatının dağılması ile müşayiet olunur. Bununla elaqedar bu ve ya diger prosesin üstünlüyünden asılı olmayaraq, flebotromboz derin venalar sisteminde qan cereyanının dayanıqlı pozulması ile neticelenir. Derin venalarda tezyiqin artması perforant venaların genişlenmesi (ektaziyası) ve fealiyyetinin pozulmasına getirib çıxarır. Qan derin venalardan sethi damarlara qovulur. Derialtı venalar genişlenir ve funksiyasını itirir. Neticede aşağı etrafın bütün venaları prosese qoşulur.


Aşağı etraflarda qanın depolaşması mikrosirkulyator pozğunluqlara sebeb olur. Derinin qidalanmasının pozulması trofik xoraların yaranmasına getirib çıxarır. Qanın venalarla hereketi esasen ezelelerin yığılması hesabına baş verir. İşemiya ile elaqedar ezelelerin yığılma qabiliyyeti zeifleyir, bu da venoz çatışmazlığın daha da proqressivleşmesi ile neticelenir.

Posttromboflebitik xesteliyin

[1] 2 3 4 >>