qrupa laxtalanma amillerinin çoxluğu ve ya çatışmazlığının töretdiyi veziyyetler aiddir.

Qanın terkibinin pozulması ve laxtalanma sisteminin qüsurlarının bütün növleri hem anadangelme, hem de qazanılmış xarakterli ola biler.

Trombofiliyanın klinik tezahürleri ve diaqnostikası
Trombofiliyanın klinik tezahürleri zedelenmenin lokalizasiyası, qan dövranının pozulma derecesi ve yanaşı geden (fon) patologiyaların olmasından asılıdır. Ferqli lokalizasiyalı çoxsaylı trombozlar, nisbeten cavan xestelerde müşahide olunan müxtelif orqanların infarktı, ağciyer arteriyasının tromboemboliyası trombofiliyaya delalet edir.

Trombofiliyanın diaqnozu müxtelif lokalizasiyalı residivleşen trombların yaranmasına meyllik, ailevi anamnez (irsi meyllik), laborator analizlerin xarakterik neticelerinin esasında qoyulur. Venoz trombozlu xesteler bir qayda olaraq, fleboloqa müraciet edir. Anamnezde tekrari trombozların olması trombofiliyadan şübhelenmeye ve müvafiq laborator müayinelerin teyinine esas verir. Laborator testler 2 merhelede aparılır. Evvelce trombofiliyanın en geniş yayılmış növleri ve qrupları müeyyenleşdirilir, sonra ise diaqnozu tesdiqleyen dar ixtisaslı müayineler yerine yetirilir.

Trombofiliyanın müalicesi
Trombofiliyanın müalicesi eyni zamanda 2 meqsed daşıyır: trombozlara qarşı mübarize ve residivleşen trombların yaranmasına sebeb olan esas xesteliyin müalicesi. Trombozların müalicesi trombolitik ve antikoaqulyantların teyininden ibaretdir.


Hüceyre terkibi ve qanın reoloji xüsusiyyetlerinin pozulması neticesinde yaranan trombofiliyalar zamanı pasiyentlere dezaqreqantlar ve antikoaqulyantlar (dipiridamol, asetilsalisil turşusu) teyin olunur. Hirudoterapiya (zelilerle müalice) ve hemodilyusiyanın müxtelif üsulları (trombositoferez, eritrositoferez) tetbiq olunur.

Antikoaqulyantlar ve laxtalanma amillerinin çatışmazlığı ile elaqedar inkişaf eden trombofiliyaların müalicesinde teze ve ya teze dondurulmuş plazmanın şırnaqla vurulmasından istifade olunur.

<< 1 2 [3] 4 >>