xarakterli, ürek-damar, irsi ve s.) araşdırılır.
Fiziki müayine. Xestelik barede ümumi melumat elde etdikden sonra pulmonoloq obyektiv baxış keçirir. Pasiyent qurşağa qeder soyunur. Hekim vizual olaraq, döş qefesinin forma ve simmetrikliyini qiymetlendirir, körpücüküstü ve qoltuqaltı limfa düyünlerini palpasiya edir, perkusiya ile ağciyerin serhedlerini müeyyenleşdirir. Fiziki müayinenin en qiymetli üsulu auskultasiyadır. Onun mahiyyeti ağciyerin müxtelif saheleri üzerinde teneffüsün yoxlanılmasıdır. Auskultasiya zamanı pasiyentden burun ve yaxud ağızla nefes almaq, öskürmek, pıçıltı ile ve yaxud berkden danışmaq istenilir. Xışıltılı, sertleşmiş ve yaxud zeiflemiş teneffüs, krepitasiya ve diger ses fenomenleri bu ve yaxud diger xarakterli pozğunluqlardan xeber verir.
Diaqnostik müayinelerin teyini. Subyektiv elametler ve obyektiv melumatlara esasen pasiyente müeyyen müayineler meslehet görülür. Bu, diaqnozun deqiqleşdirilmesinde mühüm rol oynayır. Pulmonologiyanın baza müayinelerine ağciyerin rentgenoqrafiyası, xarici teneffüs funksiyasının tehlili, qanın ümumi ve biokimyevi analizleri, belğemin mikroskopiyası ve bakterial ekilmesi aiddir. Genişlendirilmiş diaqnostikaya bodipletizmoqrafiya, bronxoskopiya, bronxoqrafiya, angiopulmonoqrafiya, döş qefesinin KT, sintiqrafiya, transtorakal biopsiya ve diger müayineler daxildir.
Müalicenin teyini. Diaqnoz aydın olduqda, etiopatogenetik müalice teyin edilir. Heyat keyfiyyetini pisleşdiren elametlere (tengnefeslik, öskürek, boğulma) rast gelindikde bu narahatlıqları aradan qaldıran vasiteler tövsiye edilir. Cerrahi müaliceye ehtiyac olduqda xeste cerrahın konsultasiyasına yönlendirilir.
Ümumilikde pulmonoloqun standart qebulu orta hesabla 30 deqiqe çekir. Sonda müalicenin neticesini qiymetlendirmek üçün növbeti gelişin tarixi müeyyenleşdirilir.

<< 1 2 [3]