mehsullar (kelem, teze çörek, lobya, merci ve s.), qazlı içkiler qaz emele getirmekle, mede divarını genişlendirirler. Qazların ümumi hecminin artma mexanizminden asılı olmayaraq, mede divarı gerildikde orqanın ezele toxuması reflektor şekilde yığılır, kardial sfinkter boşalır. Neticede qazlar evvelve qida borusuna, oradan ise ağıza keçir.

Hemçinin çox yedikde, mede boşluğundan ximusun evakuasiyası lengidikde analoji mexanizmle eruktasiya baş verir. Sadece bele veziyyetlerde ağız boşluğuna qazlarla yanaşı, medenin duru möhteviyyatı da atılır.

Bezen eruktasiyanın aparıcı mexanizmi qastroezofageal reflüks olur. Onu medenin kardial hissesinin qapayıcı funksiyasının çatışmazlığı töredir. Bir sıra hallarda qida borusunu mededen ayıran sfinkter zeifleyir. Bununla elaqedar mede möhteviyyatı qida borusuna qayıdır.
Geyirmenin növleri
Geyirmenin 2 forması ayırd edilir: sağlam insanlarda yaranan fizioloji; mede-bağırsaq traktının, elece de diger orqan ve sistemlerin xestelikleri fonunda emele gelen patoloji forma.

Geyirme zamanı ağız boşluğuna qayıdan möhteviyyatın xarakteristikasından asılı olaraq, eruktasiya aşağıdakı növlere bölünür:

Havalı geyirme. Adeten fizioloji hal sayılır. Ona qidalanma pozğunluqları ve ya fiziki gerginlik sebeb olur. Epizodik baş vererek, öz-özüne keçib gedir. Geyirmenin bu forması ağızda spesifik dad töretmir.
Turş geyirme. Xlorid turşusunun hipersekresiyası ile müşayiet olunan qastroduodenal patologiyalar üçün xarakterikdir. Ona hemçinin qastroezofageal reflükslü pasiyentlerde ve ya mede sekresiyasının azlığı ile elaqedar oradakı möhteviyyatın çürümesi zamanı tesadüf edilir.
Acı geyirme. Ekseren öd ifraz eden sistemin ve medealtı vezin xesteliklerinde baş verir. Acı geyirme medenin kardial hissesinin funksional çatışmazlığı ve öd qarışıqlı bağırsaq möhteviyyatının medeye atılması ile bağlıdır.
Çürüntülü geyirme. Medede qida uzun müddet qaldıqda geyirme zamanı ağızda xoşagelmez dad hiss olunur. Bu tip geyirme atrofik

<< 1 [2] 3 >>