MAFİYANIN SEVGİSİ
BÖLÜM 13
Hıçqırıqlarımın arasında Cemilin penceyini sıxıb danışırdım.
-Cemil Murada heç ne olmasın. Ne olar. Ona heç ne olmasın. Tek qoymasın meni.
Cemil meni qucaqlayıb sakitleşdirmeye çalışırdı. Muradı tecili yardıma mindirirdiler. Çox qan itirirdi.
Onu bu halda görmek istemirdim. Cemil meni qucaqlayıb başımı sığallayaraq danışdı.
-Zeyneb sakit ol. Murad güclü oğlandı. Ona heç ne olmaz. O üç gülleyle ölen biri deyil.
Gelinliyim qan olmuşdu. Men bunu yaşamaq istemirdim. Muradı itirmek istemirem. Onu xatırladım.
Cemil, Nermin, men Cemilin maşınıyla xestexanaya gedirdik. Nermin meni sakitleşdirmeye çalışırdı amma boşunaydı. Murad gözlerini açmazsa sakitleşmeyecekdim.
Cemil maşını süre süre bir terefden de Fuadı söyürdü. Bize bildirmek istemirdi amma o da Murad üçün qorxurdu. Rulu ele berk sıxmışdı ki, barmaq buğumları ağarmışdı.
-Nermin Murad yaşayacaq. Ele deyil? Meni tek qoyub getmeyecek. O meni sevir. Men onsuz ola bilmerem.
Ağlamağım o qeder şiddetlenmişdi ki nefes almaq artıq çetinleşirdi. Nermin ellerimi tutub göz yaşlarımı silirdi.
-Elbette yaşayacaq. Bax Zeyneb sen qeza keçirdiyin gün Murad seninle qovuşmayacağına bir deqiqe bele şüphe etmedi. Senin yaşayacağına inandı. Qovuşacağınıza inandı. Sen de inan.
Tecili yardım maşını xestexanaya çatmışdı. Biz de arxasındaydıq. Maşından düşüb tecili yardım maşınının yanına qaçdım.
Her kes qanlı gelinlikde olduğum üçün mene qeribe baxırdılar. Amma bunu düşünecek halda deyildim.
Muradı tecili yardım maşınından düşürdüb süretle xestexananın içine apardılar. Cemil, men, Zeyneb emeliyyat qapısının önüne qeder Muradın yanında getdik.
Muradı içeri salıb qapıları bağladılar. Gelinliyimle diz çöküb yere oturdum. Taqetim qalmamışdı. Nefes almağa bele halım yox idi. Gözlerim etrafı bulanıq görmeye başladı.
Vee son gördüyüm Cemille Nerminin yanıma gelmeleri idi.
___________________________
Gözlerimi açanda xestexana otaqlarından birindeydim. Qolumda serum var idi. Sonra ağlıma birden olanlar

[1] 2 3 ... 8 >>