bele inana bilersen.
Bunu dedikden sonra üreyimde dua edirdim ki pis bir şey istemesin. Uzun uzun mene baxdı. Sanki meni inceliyirdi.
Sonra stolda mene yaxınlaşdı
-Menim ol. ve sübut ele Muradı sevmediyini.
Off yox bunu ede bilmezdim. Men tamamile ferqli düşünmüşdüm. Amma artıq qaçışım yox idi.
- Ederem
dedim amma sesim o qeder alçaq çıxmışdı ki Fuad evvelce güldü ve sonra
-Sen hele de Muradı sevirsen
dedi ve stoldan qalxdı.
Yox onu inandıracaqdım. Men de arxasınca qalxdım ve qolundan tutdum.
-Ede bilerem. İsteyirsen bu gün sübut edim sene bunu.
Bu gün bu eclafın işini biterecekdim. Mene toxunmadan bunu edecekdim.
-Yaxşı. Axşam saat 11de senin arxanca maşın gönderecem. Gelersen.
Razılaşdım. O mene toxunmadan men onu öldürecekdim. Bir insanı öldürecekdim. Amma Murada bunları yaşadana bunu edecekdim.
Eve gelib hazırlaşdım. Paltarımın iç hissesine atamın bıçağını yerleşdirdim.
Hazır olub evden çıxdım. Maşın gelmişdi. Fuad sene nifret edirem. Maşına minib yola düşdüm.
Bağışla meni Murad. Amma söz verirem o itin mene toxunmasına icaze vermeyecem.
Telefonuma mesaj geldi. Cemilden idi. "Zeyneb hardasan? Celd eve gel. Muradı saxlaya bilmedim. Xalangile gelir. Seni görmeye. Hardasansa eve qayıt"
Off bu neydi indi? Fuada bunu açıqlaya bilmezdim. Bu gün bu iş bitmeliydi. Bu yola girmişem.
Cemile mesaj yazdım.
"Gele bilmerem Cemil. Muradı razı sal. ya da yeni bir yalan fikirleş. Sene güvenirem Смайлик «smile»"
mesajı gönderdim.
Çox keçmeden mesaj geldi.
"Deli olmusan sen? Murad heç meni dinleyer? qayıt eve Zeyneb. İkimizde ölümüne sebeb olma"
Cavab yazacaqdım ki sürücü çatdığımızı dedi. Başımı qaldırıb eve baxdım. Çox böyük idi. Telefonu söndürüb maşından düşdüm.
Cesaretli olmalıydım. Men Muradın sevgilisiydim. Onun kimi cesaretli olmalıydım.
Eve girdim. Fuad elindeki içkisiyle meni başdan aşağı süzdü. Baxışlarından iyrenirdim. Yataq otağına keçdik.
Heç neye fikir vermeden birden üzerime cumdu. Ne edeceyimi bilmedim. Üstüme çıxıb meni öpmeye

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>