başladıq. Fuad mene baxırdı. Bu arada en zehlem getdiyim şey kiminse yemek yeyerken ya da yatarken meni izlemesiydi.
-Ne olub neye baxırsan?
-Murad sene nece yalan deye bildi?
Off yene Murad haqqında klassik söhbetlere girmek istemirdim.
-Bu barede danışmayaq.
-Yaxşı nece istıyirsen.
Murad mene zeng etmemişdi. Heç mi mene ne olduğu onu maraqlandırmırdı? Ağlımdan bu düşünceleri uzaqlaşdıraraq pizzamı qutardım. Colamıda içib ayağa qalxdım.
-Hara gedirsen?
-Sadece uzanacam. Bilirsen çox yorulmuşam.
-Fikrini dağıtmalısan Zeyneb. Men sene kömek ederem.
-İstemirem Fuad. Mene yeterince kömek eledin. Bu qederi besdi.
Onu arxamda qoyub evvelki otağa geri qayıtdım. Tek qalmağı sevmirdim amma bele anlarda insan tek qalmalıydı. Telefonumda en çox sevdiyim "halo" mahnısını açıb uzaqlaşmaq istedim fikirlerden.
Telefona gelen mesajla ayıldım. Off yuxuya getmişem. Telefonu elime alıb Murad olması üçün dua etdim. Amma Nermin idi.
Mesajı oxumadan telefonu söndürdüm. Heç kime cavab verecek halda deyildim.
Ne qeder yatmışdım bilmirem amma saat 7 olmuşdu. Fuaddan da xeber yox idi. Gedib getmediyini bilmirdim.
Otaqdan çıxdım. Fuad mene doğru gelerek elindeki diski gösterdi.
-Qorxulu film zamanı.
-Yoox Fuad o halda deyilem.
-Etiraz qebul etmirem. Menimle kino otağıma gel.
Ne qeder etiraz etsemde qebul etmedi.
-Senin kino otağında var?
-Hee. Kinoları sevirem.
Otağa girdiyimizde ağzım açıq qaldı. Sinemalarda olan o böyük televizor ve 3 sıra oturacaqlar vardı.
-Super bir yerdi.
-Hamı ele deyir. Menim fantazilerimden biridi.
O an düşündüm göresen Muradın da bele bir otağı vardı?
2 saat çeken qorxu filmi qutardı. Amma men heç qorxmamışdım. Ya da fikrim kinoda olmadığı üçün anlamamışdım.
Kino bitenden sonra Fuada döndüm.
-Ela film idi.
Bu an ikimizinde yerinde donub qalacağı bir şey oldu.
-Mence de. Zövqlü seçimdi Fuad.
Ola bilmez. Bu ses Murada aid idi. İkimizde arxamızı çevirdik. Murad qara kostyumda dayanıb bize baxırdı.
Ağlımda yüz dene sualla Murada

<< 1 ... 11 12 [13] 14 >>