etdiyine inanmaq istemirem. Cemil kimi başı boş, mesuliyyetsiz adamdan hamile olduğuna inanmaq istemirem. 17 yaşında hamile qalıb heyatını mehv etdiyine inanmaq istemirem.
Nermin indi daha çox ağlamağa başladı.
---Zeyneb bağışla. Seni meyus etdiyime göre bağışla. Menim indi sene, senin desteyine ehtiyacım var.
Zeyneb danışacaqdı ki otağın qapısı döyüldü. İçeri evin xidmetçisi girdi.
---Zeyneb xanım, axşam saat 7de Murad bey sizi iş otağında gözleyir. Çox vacib bir mesele haqqında danışmaq isteyir.
Xidmetçinin bu sözlerinden sonra esebleşdi.
---buna bax bir sen. Dediyi sözler etdiyi hereketler bes deyilmiş kimi birde ayağına çağırır.
Bele düşünse de eslinde Zeynebe de maraqlı idi Muradın bu vacib söhbeti. Ve getmeye qerar verdi.
Daha sonra Nerminle qaldıqları yerden davam etdiler söhbetlerine.
---sen de aldırmağımı isteyirsen Zeyneb?
Nerminin bu sözlerine qarşılıq qışqırdı üstüne.
---ne danışırsan? Ne aldırması? O uşağın heç bir günahı yoxdu ve senen uşağındı. Heç kimin senden bele bir şeyi istemeye haqqı yoxdu. Unutma ne olursa olsun mn senin yanındayam.
Zeynebin bu sözlerine gülümseyerek cavab verdi Nermin.
Axşam saat 7ye 10 deqiqe qalmşdı. Zeyneb otaqdan çıxaraq Muradın iş otağına üz tutdu. Qapını döydü. Murad gir dedikden sonra içeri girdi. Keçib Muradın qarşısında oturdu.
---nedi bu vacib mesele?
Murad oturduğu yerde dikleşerek danışmağa başladı.
---Zeyneb. Bu son zamanlarda çox şey yaşadıq. Bele bir zamanda seni qoyub heç yere getmek istemerem. Amma işimde bezi problrmler var ve men bunları düzeltmek üçün tecili Fransaya getmeliyem. İstemirem getmek amma mcburam
Zeynebin sanki bir anlığına üreyi sıxıldı. Muradı xatırlamasa da onu qoyub germesini istemirdi. Gözleri dolmağa başlamışdı. Amma ağlamaq istemirdi.
---meni burda hebs eleyib özn gedirsen. Çox gözel.
---Balacam. Men de istemirem getmek amma işimi itirmek istemirem. Dediyim kimi mecburam.
---yaxşı get. Mene ne var. Özün bilersen.
Bunları dese de Zeyneb eslinde istemirdi Muradın

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 14 >>